Schriftlezingen: Jesaja 52,7-10; Hebreeën 13,7-9a+15-17a; Matteüs 28,16-20
Niemand kan christen zijn zonder de boodschap van het evangelie te verkondigen, door te geven, voor te leven en het verlangen dat iedere mens God mag leren kennen en leerling van de Verlosser mag worden. Het hoogfeest van Sint Willibrord, patroon van kerk in Nederland, doet ons daarbij stilstaan.
Schriftlezingen: 1 Koningen 17,10-16; Hebreeën 9,24-28 en Marcus 12,38-44
Liefde kun je nu eenmaal niet half doen. En uiteindelijk zal het mooie van ons leven zijn: wat we hebben gegeven, als gehuwde, als ouder, als kind, als priester of alleenstaande of hoe dan ook.
Schriftlezingen: Naar keuze, bijv. 2 Makkabeeën 12,43-46; 1 Korintiërs 15,51-57 en Johannes 6,37-40
Het leven is kort, hoe dan ook, want de jaren gaan snel voorbij, en we krijgen steeds meer geliefde, bekende mensen aan de andere kant, achter de grens van de dood. Dit is een dag om ook daarbij stil te staan: Wat wil ik met de rest van mijn leven? Hoe zou ik zelf herdacht willen worden? Wat voor spoor laat ik na?
Schriftlezingen: Deuteronomium 6,2-6; Hebreeën 7,23-28 en Marcus 12,28b-34
Er zijn allerlei momenten in ons leven
dat we ervaren
wat werkelijk belangrijk is.
Vooral als we te maken krijgen met gemis.
Dan verliezen alle andere dingen
waar we ons druk over hebben gemaakt, ineens hun waarde:
het wordt zo betrekkelijk,
het telt niet meer,
wat is het waard
in het licht van de eeuwigheid?