Schriftlezingen: Ezechiel 37,12-14; Romeinen 8,8-11 en Johannes 11,1-45
Het leven is een geschenk, we hebben het maar gekregen; hoe lang het duurt of hoe het gaat, we weten het niet en veel blijft voor ons een mysterie, maar de Gever van dat geschenk, de Gever van het leven, heeft ons beloofd dat dit wonderwerk, die unieke mens die wij zijn, niet verloren zal gaan, maar zal leven.
Schriftlezingen: 1 Samuel 16,1b+6-7+10-13a; Efeziërs. 5, 8-14; Johannes 9,1-41
Hoe kijken we, met wat voor blik?
Het thema dat hier steeds weer terugkomt gaat over zien en niet-zien en over: hoe kijken we eigenlijk en over Christus als het licht in onze duisternis. Hoe kijken we bijvoorbeeld naar anderen?
Schriftlezingen: Exodus 17,3-7; Romeinen 5,1-2+5-8; Johannes 4,5-42
Vreugde en verdriet delen met elkaar, geven om elkaar, rekening houden met elkaar, het is belangrijk, ja wezenlijk voor ons allemaal. Onze samenleving is individualistisch geworden; veel mensen zijn daardoor eenzaam, ontvangen weinig liefde en aandacht. Veel mensen leven langs elkaar heen. Maar we hebben elkaar nodig! Dat is ook zo in het geloof.
Schriftlezingen: Genesis 12,1-4a; 2 Timoteüs 1,8b-10 en Matteüs 17,1-9
“Trek weg uit je land”. Dat woord geldt dus in zekere zin net zo goed voor ons allemaal. Het hoeft geen buitenland te zijn, waar we naar toe gaan; een situatie die vrijheid schept en innerlijke ruimte geeft ook om een woord van God te horen, is dan al genoeg. Dit geldt ook voor ons geloof; als alles altijd heel gewoontjes verder gaat, komen sleur en gewoonte, een zekere saaiheid om de hoek kijken.