Schriftlezingen: Wijsheid 7,7-11; Hebreeën 4,12-13 en Marcus 10,17-30 

Alles is betrekkelijk: dat fijne en dat nare, dat mooie en dat lelijke, alles gaat voorbij; die pijn gaat voorbij, dat verdriet, net zo goed als een succes, als jeugd of wat dan ook; het leven gaat voorbij; het is allemaal maar even; daaronder blijft altijd dat wij en iedere mens in God geborgen zijn, dat Hij van ons houdt en ons bij de hand wil nemen. 

Schriftlezingen: Genesis 2 18-24; Hebreeën 2,9-11 en Marcus 10,2-16 

Toen God de mens geschapen had, sprak Hij daarbij de woorden: “Het is niet goed dat de mens alleen blijft” (Gen. 2,18) zo verhaalt ons Genesis,  het eerste boek van de Bijbel. En toen schiep Hij man en vrouw.

Schriftlezingen: Numeri 11,25-29; Jakobus 5,1-6 en Marcus 9,38-43+45+47-48

Paus Franciscus wil dát de Kerk voorhouden: de barmhartigheid van God, weerspiegeld in een barmhartige kerk. Zonder Gods goedheid wordt het niks.

Schriftlezingen: Wijsheid 2,12+17-20; Jakobus 3,16-4,3 en Marcus 9,30-37

Als we met iemand niets te maken hebben is het gemakkelijk de vrede met die persoon te bewaren. Maar het is juist de kunst om de vrede te bewaren met degenen met wie wij leven en toch niet langs hen heen te leven. Als we langs elkaar heen leven ontstaat er verwijdering.