In een ander word je meer mens en sticht je gemeenschap

Afgelopen woensdag was ik een avond samen met de leden van een redactie die ik vanaf 1992 heb geleid, in 2009 heb losgelaten en in 2018 weer mocht terugvinden. Want zo voelde het: mijn eerste liefde bij televisie blijft de diepste vreugde, die rond het programma Kruispunt. In de maanden voor mijn afscheid als hoofd levensbeschouwing bij KRO en NCRV had ik het voorrecht dat ik weer betrokken was bij de wekelijkse uitzendingen van Kruispunt. Het was werkelijk een voorrecht, want de redactieleden gunden mij de ruimte om samen op te trekken terwijl ik maar zeer beperkte tijd had om er werkelijk voor hen te zijn. Toch is het een geslaagde hernieuwde kennismaking geworden, want samen hebben we het programma op de late zondagavond van een nieuw elan, meer herkenbaarheid en meer impact voorzien.

Tastbaar zonder woorden

Sterker nog, we hebben nagedacht hoe je op dit late tijdstip van zondagavond 23.15 uur toch van betekenis kunt zijn, voor gemiddeld 170.000 kijkers, met uitschieters naar 250.000 kijkers. En dat lukt steeds beter. Met dank aan de makers en redacteuren die als geen ander weten wat er in de samenleving aan spiritualiteit aanwezig is. Ten diepste gaan ze op zoek naar verhalen waar mensen van deze tijd in de ander ontdekken wie ze zijn en dat ze samen als kleine gemeenschap van meer betekenis zijn. Dan leer je vanzelf dat je in de ander ook De Ander kunt ontmoeten. Soms wordt dat uitgesproken, soms is dat tastbaar zonder woorden. Zo hebben we ook de verschillende kloosterseries gemaakt vanaf 2004.

De reis van je hoofd naar je hart

Aan het einde van de avond ontving ik de mooiste geschenken en de liefste woorden. Ze zullen me dragen in de komende tijd, net als de foto die ik ook als cadeau kreeg. Ingelijst en wel. Als een ontroerende ode aan een bijzondere ontmoeting. Met een mens die niet meer leeft en die als een tochtgenoot in het leven mij zo veel geleerd heeft. De laatste ontmoeting was van september vorig jaar, in een bijna kale kamer in het klooster van de kartuizers in Méounes-les-Montrieux. Met een lachende Marcellin Theeuwes, Brabantse kartuizer die begin van dit jaar is gestorven. Hij wist dat hij zou overlijden. En toch lacht hij op de foto. Omdat hij klaar is voor de ontmoeting met de Ander. Omdat hij altijd met medebroeders heeft geleefd in het visioen van die ene God. In de ander word je meer mens en sticht je gemeenschap. Zo nader je het geheim van God. Dat drukt deze foto uit. Dat zegt deze ontmoeting. En daarom is deze ontmoeting ook de rode draad geworden in de herziene editie van het boek dat later deze maand zal verschijnen, met de titel die van deze kartuizer komt: De reis van je hoofd naar je hart.

Leo Fijen

De herziene editie van de Reis van je hoofd naar je hart wordt 27 november gepresenteerd op een abdijdag bij de benedictijnen van Egmond. Van 9.30 uur tot 16.00 uur. Aanmelden graag voor deze dag die gratis is, met lunch toe.