
Weekbrief Leo Fijen – 3 juli
Ik ben gastvrij
De gastenbroeder, de kaarsenbroeder, de studerende broeder. Ze hebben verschillende taken in de abdij van Adelbert, maar ze worden verbonden door die roepstem uit het verleden die doorklinkt in het bidden en zingen van het heden: Ik ben gastvrij.
Hij groter, ik kleiner
Ruimte geven om de ander op het spoor te komen en in die ander ook de Ander te ontmoeten. Zo omschrijft broeder George zijn taak als gastenbroeder. Als er iemand weet wat gastvrijheid is, dan is hij het: de ambassadeur van de communiteit. Want zo voelt hij zich ook. Als ambassadeur is hij het gezicht van de broeders en treedt hij even uit die gemeenschap om er voor de gasten te zijn. Dat doet hij op een voortreffelijke wijze, deze broeder die afkomstig is uit de bollenstreek rond Lisse. Van het ene bollenveld naar het andere bollengebied, dat lijkt zijn verhaal. Maar dat is het niet, want zijn weg loopt via Affligem in Vlaanderen waar hij jaren lang met veel plezier groepen jongeren begeleidde die in de abdij de rust zochten in de voorbereiding op de examens. Die examens zijn daar verdeeld in verschillende blokken per jaar. Daarom werd broeder George daar de blokpater genoemd, steun en toeverlaat voor jonge mensen.
Sinds zeven jaar is hij in Egmond, deze geboren Lissenaar die in alles voldoet aan het profiel van een gastenbroeder. Wellevend, bescheiden, dienstbaar, nooit te beroerd extra in actie te komen, voedsel voor het lichaam klaar zettend maar ook heel wel in staat om voedsel voor de ziel aan te reiken. “Ik vergelijk het zelf vaak met Abraham. Die biedt de maaltijd aan, maar blijft zelf op de achtergrond. Ik ben een intermediair en moet ook vaak denken aan Johannes de Doper: Hij groter en ik kleiner. Als ik dat probeer te doen, breng ik een proces op gang waarin de gast de ruimte krijgt op adem te komen en de ander te ontmoeten. Zo laat ik zien wat mijn bron is, Christus zelf. En die bron kan gaan stromen voor een ander door het wonder van de ontmoeting. Dan wordt mijn bron even zichtbaar, ook voor de ander. Dat is een geschenk voor hem of haar, maar ook voor mij. Ruimte is daar een voorwaarde in, loslaten ook. Alleen zo kan Christus in de ander gaan leven. Als dat gebeurt, ontvang ik meer dan ik aan ruimte heb gegeven”, zo vertelt broeder George in de gastenkamer.
Leo Fijen
Foto broeder George: Hans van Weel