Weekbrief Leo Fijen – 27 november

Als engelen omzien naar elkaar

Afgelopen zaterdagmiddag werd er in onze dorpskerk gerepeteerd door een projectkoor voor de Choral Evensong. Meer dan 20 mannen en vrouwen zongen toen al de sterren van de hemel voor een viering van bidden en zingen dit weekend. Samen zingen om stil van te worden en het licht te ontsteken van Christus die komt. Zo beginnen we in Maartensdijk de Advent, in een donkere kerk met koorleden die zingend binnentreden, een kaars in hun hand, op weg om de eerste kaars van de Advent te ontsteken. Drie jaar geleden deden we dit voor het eerst. En niet eerder zat de kerk van Sint Maarten zo vol: met protestanten en katholieken, met jongeren en ouderen, met kerkgangers en zoekers, met dorpsgenoten en mensen van buiten. Alles stroomde binnen, op zoek naar het licht in het donker. Na de beproeving door corona en de verschillende crises van oorlog, energie en inflatie is het verlangen naar dat licht groter dan ooit. Zaterdagmiddag om 17.00 uur doen we dit weer. En reken maar dat de kerk weer zal volstromen. Ik schrijf deze woorden niet om te vragen of mensen willen komen, maar eerder om te bevestigen dat we mensen van het verlangen zijn. Steeds weer horen we in de media dat we in een maakbare wereld leven, dat we mensen van de vervulling zijn geworden. Ik denk dat er veel meer mensen zijn die van het verlangen leven en die weten dat we gebroken en kwetsbare mensen zijn. Dat ervaar ik op zulke momenten rond de Evensong. Maar ik hoor het ook als ik in Boxtel een lezing geef en daar de man tegenkom die in Liempde het initiatief heeft genomen tot kerststallen in tuinen. In luttele jaren is dit uitgegroeid tot een fenomeen waar tussen de 300 en 400 tuinen aan meedoen. In vogelhuisjes, brievenbussen, erkers of rond straatnaamborden: overal zijn kerststallen. Ze verbinden mensen, straten en een heel dorp. Die kerststallen zijn een ontroerende blijk van verlangen naar een andere wereld: met eenvoud, deemoed, gemeenschapszin en omzien naar elkaar. De mensen van onze tijd zijn niet vervuld, ze verlangen meer dan ooit naar het licht. Daarom zijn die kerststallen ook in Den Bosch, Baarn en Renkum te vinden, of in Amersfoort. Overal is te zien: we zijn nog steeds mensen van het verlangen. Naar licht en omzien naar elkaar. Met engelen die wijzen naar dat licht en ons oproepen om te zien naar elkaar. Laten we engelen voor elkaar zijn: voor onze kinderen, in ons werk, als vrijwilligers. Laten we als engelen bidden en zingen van dat verlangen.

Leo Fijen

Isabella Wijnberg leest Veertien Engelen uit Van donker naar Licht, gebeden rond de kerststal

Bram Verheijen van de abdij van Egmond zingt The Angel Gabriël

Vier keer per jaar een nieuwe, rijk gevulde Klooster! om even mee op adem te komen.
Nu voor maar € 45!