Weekbrief Leo Fijen – 9 december

Stilte, wachten en innerlijke vrede

Als je hier woont, gaan je zintuigen open. Als je hier bidt, hoor je beter en zie je beter. In de stilte ga je meer opletten en leef je bewuster. Je gaat ook merken hoeveel lawaai in je eigen hart aanwezig is. Dat hoor je niet als je niet stil wordt. Aan het woord Lode van Hecke, de abt van Orval, dat bijzondere trappistenklooster in de driehoek tussen Frankrijk, België en Luxemburg. Ik was er tien jaar geleden en ik ben er dit weekend weer. Voor een kloosterserie met de kerstdagen. Ik verlang er naar om die stilte in mijn hele lijf te voelen. Het komt nooit beter uit dan nu. Steeds weer neem ik me voor in de Advent rustiger te leven. Maar het lukt me niet. Iedereen heeft haast, ik doe mee met die haast. Iedereen doet alsof het al bijna Kerstmis is, ik ontkom er ook niet aan. Iedereen heeft moeite met wachten, ik denk het te kunnen maar faal ook. Daarom komt dit weekend in Orval als geroepen. Ik verlang er naar te wachten zoals de Advent bedoeld is, ik wil nog geen Kerstmis en nog geen Kerstboom in huis. Ik wil me niet haasten. Voor 48 uur mag ik het proberen: geen haast, geen Kerstmis, maar wel Advent. En Lode van Hecke wordt mijn wegwijzer, leermeester en trainer in het trage leven. Ik kijk uit naar onze ontmoeting en vind het heerlijk even afstand te nemen. Tien jaar geleden zei hij daar ook zeer verstandige woorden over: ‘Volwassen zijn is kunnen leven met frustraties zonder een gefrustreerd iemand te worden’. Dus in Orval gaat het niet alleen over stilte en wachten, maar ook over de innerlijke vrede: of je kunt leven met de teleurstellingen in je leven. Dat is het moeilijkste in het bestaan. Het wordt een boeiend weekend in Orval.

Leo Fijen

Het eerste nummer van de tweede jaargang van Klooster! is volgende week bij de abonnees en ligt nu al in de kloosterwinkels, voor 10 euro per stuk.