Hoe je tot leven kunt komen als je minder kunt in het bestaan

Als je ouder wordt, kun je nog veel betekenen. Als je ziek bent kun je genade doorgeven.

Er zijn van die dagen dat elk telefoontje raak is. De regen stormt tegen de ramen van ons kantoor in Baarn, het is noodweer buiten. En juist dan komt de zegen van boven, met bestellingen uit Moordrecht en Gouderak, met goede berichten uit Drunen en Elshout, met een aanbetaling uit het naburige Hilversum en met lovende berichten uit Diepenveen waar ik zojuist een lezing heb gehouden over de coronalessen voor ouderen. Ik heb daar verteld over tien wegen om na de afgelopen anderhalf jaar met meer dankbaarheid te leven en zo bewuster met de tijd om te gaan die ons gegeven is. En ik lees voor uit het gebedenboek Van Drie Engelen tot Driekoningen. Een ochtendgebed aan het begin, een prachtig gebed van paus Johannes XXIII aan het einde. Ik mag de inspiratie verzorgen op de regiotour van ouderenorganisatie KBO-PCOB en ik probeer vooral duidelijk te maken hoe je als ouderen meer in het heden kunt leven en daardoor echt wat mag leren van de tijd die achter ons ligt. Anders met de dag omgaan, anders met de tijd omgaan, anders met de schepping omgaan, anders met jezelf en je naaste omgaan. Als je dat doet, gaat het nu nooit meer voorbij en leef je in het spoor van monniken trager en bewuster. Dan heilig je de dag door de aandacht die je aan alles geeft.

Geen ziekenbezoek door de pastoor en toch de genade kunnen bemiddelen
Als ik terug ben in Baarn, hoost van de lucht en regent het telefoontjes met bestellingen. Zo krijg ik ook Valkenswaard aan de lijn, preciezer gezegd pastoor Felie Spooren. Als ik eerder zijn verhaal had gehoord, had ik dat meegenomen in mijn lezing voor ouderen in klooster Nieuw-Sion te Diepenveen. De bezielende pastoor ging voor een zware operatie naar het ziekenhuis, open hart met nieuwe hartkleppen, en moest er zes weken blijven en daarna nog eens een paar weken doorbrengen in een zorghotel. Een bacterie op zijn hartklep gooide roet in het eten, de operatie was geslaagd, maar de bacterie vroeg om extra lang verblijf in het ziekenhuisin Veldhoven. Op zijn nachtkastje had Felie Spooren Maria gezet, als een Moeder die bij hem was. Hij kon niets, hij lag daar kansloos te wachten op beterschap en beleefde zo de andere kant van zijn werk als priester. Meestal komt hij op ziekenbezoek, nu lag hij daar te wachten. Gelukkig kon hij lezen en steeds beter kon hij bidden met de getijden van het klooster op zijn telefoon. En toch deed Maria het voornaamste werk. Want terwijl hij op het nulpunt van zijn zwakte was, riep Maria steeds meer reacties op. De priester die niet op ziekenbezoek kon gaan, troostte toen toch veel verzorgenden aan zijn bed. Of hij kon bidden tot Maria, zo werd hem gevraagd, steeds vaker. En zo kon het gebeuren dat Felie Spooren in zijn zwakte toch veel kon geven aan mensen aan zijn bed. Door zijn bidden tot Maria heiligde hij de dag van verzorgenden en bemiddelde hij dat het nu eeuwig kon duren. Als je ouder wordt, kun je zo veel betekenen. Als je ziek bent, kun je genade doorgeven. Met dank aan het gebed. Met dank aan onze Schepper. Met dank aan Felie Spooren die me dit verhaal vertelde. Toen hij me gedag zei door de telefoon, wenste hij me alle goeds. En bestelde 100 gebedenboeken voor Valkenswaard.

LEo Fijen