Weekbrief Leo Fijen – 19 maart

Zussen aan het ziekbed van hun broer in de abdij

Met Allerzielen was er in de Abdij van Egmond een speciale viering, bedoeld voor het dorp, voor het hospice, voor de vrienden van het klooster en voor allen die de behoefte hadden hun naaste te herdenken. Onder hen ook Ellen, de zus van broeder Erik die op 60-jarige leeftijd was overleden en in de laatste periode verzorgd was door verpleegkundige Peter en door Ellen met haar zus. Daarover vertelde Ellen bij een kop koffie, voorafgaand aan de viering van Allerzielen. Marinus van den Berg hoorde dat verhaal en spoorde Ellen aan dat eens op te schrijven: hoe bijzonder het is dat familie mantelzorger mag zijn in het klooster en tegelijk daarbij de vraag of dat in alle kloosters zo kan gebeuren. Ellen ging in op het verzoek van Marinus en schreef een ontroerend verslag over de nabijheid van de zussen bij het ziekbed van hun broer die uiteindelijk in het hospice overleed. Die nabijheid is troostend door de dood heen, zo schrijft zus Ellen in een verhaal dat iedereen in en om het kloosterleven ter harte zal gaan.

Dagboek van Blauwe Zuster in het land van Poetin
In november vorig jaar werd zo een bijzonder verhaal voor het themanummer van Klooster over beproeving geboren. In diezelfde tijd was er de machteloosheid bij de oorlog in Oekraïne. En bij alles wat er over geschreven en gezegd is moest ik ineens denken aan zuster Anima Christi in Rusland. Hoe zal het zijn om daar als religieuze te leven? Wat betekent het om Blauwe Zuster te zijn in het land van Poetin? Die vraag legde ik voor aan de zuster zelf: of zij vanaf het nieuwe jaar een dagboek wilde bijhouden. Ze zei meteen ja en voegde eraan toe dat ze niets over de politieke situatie wilde en kon zeggen en dat ze vooral wilde aangeven hoe haar dagen als Blauwe Zuster eruit zien. Ik las haar persoonlijke verhaal en was aangedaan door haar boodschap: hoe eenzaam het leven daar in dat vergeten oord ook kan zijn, God laat haar niet alleen.

Kartuizers
Sommige verhalen beginnen al drie kwart jaar eerder. Onze onovertroffen vormgever peter Beemsterboer meldt zich na zijn zomervakantie in Frankrijk op ons kantoor in Baarn. ‘Kijk maar goed’, zegt hij me om vervolgens de foto’s van een vergeten klooster van de kartuizers te tonen. De ene foto is nog intenser dan de andere plaat, de volgende flits is nog indringender dan de vorige afbeelding. Kloosterleven van de kartuizers, prachtig in sfeer getroffen. Ik zag de foto’s en stuurde die ongevraagd op naar Peter Nissen, de bezielde christen die me ooit de weg wees in het land van de kartuizers. Het antwoord liet niet lang op zich wachten. En hij hield woord, ondanks een dagelijkse rubriek op facebook, ondanks vele andere artikelen en boeken. Hij hield niet alleen woord, hij deed veel meer dan dat. Poëzie, dat schreef hij bij de foto’s. Als je niets weet van contemplatief leven, kijk dan naar de foto’s van Peter Beemsterboer en lees de prachtige zinnen van Peter Nissen. Alleen maar niet eenzaam, want samen met God, dat is een tekst bij een van de foto’s.

Rozenkrans
Diezelfde zomer, driekwart jaar geleden, hing Thomas Quartier aan de lijn. Om te vertellen dat zijn moeder ging sterven. In september overleed zij, Thomas op enige afstand, om zijn moeder de ruimte te gunnen naar God te gaan. Nooit eerder las ik een kloosterling over de betekenis van afstand bij het sterven. Soms is die nodig om weer verbonden te raken met jezelf, soms is dat een uiting van liefde om moeder te laten gaan. Allebei gebeurt, allebei is goed. In het sterven is geen goed en geen slecht. Het gaat daar om de liefde. Soms vraagt die afstand, vaak heeft die liefde nood een rozenkrans. Zo geeft de benedictijn Thomas Quartier aan hoe je ook als monnik die elke dag psalmen leest op een andere manier leert bidden om verbonden te zijn met je moeder.

Leo Fijen

Ook benieuwd naar de nieuwe Klooster! ? Bestel een los nummer of neem een abonnement via de knop hieronder en bekijk alvast de preview.

Vier keer per jaar een nieuwe, rijk gevulde Klooster! om even mee op adem te komen.
Nu voor maar € 45!