
Weekbrief Leo Fijen – 19 december
Kloosterkalender met 365 pareltjes van gebeden
Stil worden juist in deze tijd van Advent
Het stille uur
het einde van de dag.
Het moment om alles los te laten
en U te ontmoeten, mijn God.
Mijn hart valt stil,
mijn hoofd niet,
het maakt de inventaris op
van de voorbije dag.
Tot iets in mij krachtig roept: stop!
Nu is het stil,
echt stil,
geen oordeel meer en geen veroordeling,
geen goed of kwaad.
Bij U, mijn God,
is alles goed,
stil, verzacht, verzoend en
vreugdevol.
Ik onthaal de nacht
met vrede.
Deze woorden horen bij de kersttijd van de nieuwe kloosterkalender. Ze komen van Vlamingen en Nederlanders, namen die niets zeggen en personen die abdis, monnik of prior zijn. Er staan zoveel prachtige teksten en gebeden in deze nieuwe kalender voor 2022. Elke pagina heeft op de achterzijde zo’n mooie tekst, als een spiegel voor de ziel. Ook voor mijn ziel. De laatste minuten van de dag zijn de mooiste tijden, ik sterf dan elke dag een beetje omdat ik mijn leven uit handen geef, letterlijk en figuurlijk. Ik toon mijn lege handen die mezelf teruggeven aan God zelf en die wachten en verlangen om gevuld te worden. Ook als ze niet gevuld worden, ben ik gelukkig. Want ik kan mezelf toevertrouwen aan de Schepper. Met al mijn eigenaardigheden, maar ik hoef niet bang te zijn. Want in de leegte van de nacht die gaat komen mag ik ook leeg blijven. Daar bestaat even geen tijd, daar raak ik aan de eeuwigheid. Je hoeft niet in coma te liggen om het licht te kunnen zien. Als ik in het laatste uur van de dag stil ben, kan ik het licht zien. Overal en nergens, in het nu en in de eeuwigheid. Hoe zeer ik van mensen hou, maar dit is mijn gelukkigste uur. Omdat ik hier samenval met mijn diepste stem, God zelf. Omdat ik hier ondanks de pijn van confrontaties elke dag voorbij die pijn ben, voorbij het oordeel, voorbij de veroordeling. Ik woon in de barmhartigheid van God. Dat gebeurt er in de stilte. Dat maakt me vreugdevol, verzoenend en vredig. Alles is goed, ik heb niets meer te verliezen, kan zijn zoals ik bedoeld ben. In de minuten voor de nacht ben ik innerlijk vrij en diep gelukkig. Dat beleef ik op mijn zolderkamer. Als mijn vrouw me vraagt waarom ik weer moest werken, mompel ik wat. Ik werk niet op zolder, ik ben stil en geef me over aan God. Meer wil ik vaak niet. Want in God kom ik steeds weer thuis. Daar is geen oordeel, daar is vrede. Die vrede wens en bid ik iedereen toe in de dagen naar Kerstmis. Zalig Kerstmis!
Leo Fijen