Hoe kun je als kerk present zijn in Advent en Met Kerstmis?

‘Komt allen tezamen, jubelend van vreugde, komt nu, o komt nu naar Betlehem.’ Het is 14 september, de mussen vallen bijna van het dak in de nazomer. En toch gaan de deelnemers aan het mini-symposium van de Raad van Kerken in De Bilt staan om dit Kerstlied te zingen. Achter de piano zit Elske te Lindert, dirigent, organist, cantor en kerkmusicus. Ze zet in en wij zingen hardop mee, op een donderdagmiddag in de Oosterlichtkerk van Bilthoven waar nagedacht over het thema: hoe kunnen we als kerk present zijn in de Advent en met Kerstmis? Volgens Hans Blom (Leger des Heils) zijn we al te laat. Bij het leger des Heils beginnen ze al midden in de zomer. En diezelfde begaafde spreker Hans Blom pleit er ook voor met Kerstmis juist niet te hard te lopen en als kerk alles te willen doen. Zorg maar dat je er bent als alles voorbij is en het leven kaal en leeg is in januari. Zorg ervoor dat je er bent voor ouderen als de kinderen op vakantie zijn, want dat is de taak van de kerk: om er te zijn voor hen die niemand ziet. En als je dan wel in actie komt, vraag je dan eerst af: waarom doen we dit als kerk?
Nynke Dijkstra, beleidsmedewerker van de landelijke PKN, weet het antwoord: de kerk moet doen wat haar roeping is: te luisteren en present te zijn in de kleine, alledaagse verhalen en daar God te vermoeden. Zo kun je er ook met Kerstmis zijn, in het wonder van het gewone leven, in de aandacht voor hen die nooit gezien worden. Maar als het dan Kerstnacht is, doe dan geen concessies, maar zing hardop alle klassieke kerstliederen. Wees er dan voor iedereen. Zo moet Elske te Lindert ook gedacht hebben, want ze zingt op Kerstavond het liefst ’Komt allen tezamen’. Maar ze doet ook mee aan projectkoren. Juist de tijd van Advent is uiterst geschikt voor projectkoren: je zingt tijdelijk maar je komt vaker terug. Dat laatste sprak mij aan: om mensen in het hart te raken die terugkomen en die zich thuis voelen. Op het einde van het mini-symposium vertelde ik het verhaal van een familie die vorig jaar met Allerzielen terugkwam in de kerk en geraakt werd in het hart. Daarom keerde de familie terug rond de Kerstdagen. En toen kwam de vraag: of hun overleden vader ook een naam kreeg bij de andere gestorven leden van onze kerk. Zo kan de geboorte van Christus een beslissend moment zijn voor de zichtbaarheid van een gestorven dorpsgenoot. Het laat maar zien dat met Advent en Kerstmis die ene familie terug kan komen. Dat is al genoeg, dat ene gezin, die ene mens. Zo kan Kerstmis een nieuw begin worden. En daarom zingen we al in september: ‘Komt allen tezamen, jubelend van vreugde, komt nu, o komt nu naar Betlehem’.

Leo Fijen