Weekbrief Leo Fijen – 15 januari

Zielsverwantschap rond de Bijbel

Zielsverwant. Dat is het goede woord. Zo voel ik dat, al bijna 35 jaar. Zielsverwant met Andries. Dat kan ik niet uitleggen. Zoiets gaat verder dan woorden. Ik weet nog goed dat ik hem in mijn eerste jaren bij de omroep van RKK zag zitten in het Actualiteiten Centrum van de Publieke Omroep. Dat is het gebouw tegenover Beeld en Geluid in Hilversum. Daar kwamen in de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw en de eerste jaren van dit millennium heel veel programma’s vandaan. Ook die van Andries, toen nog jong. Ik was in die jaren verslaggever bij Kruispunt, monteerde mijn reportages daar en zag hem zitten in zijn eentje. Studerend, schrijvend, denkend, zich voorbereidend op één van die vele programma’s. Hij deed dat radicaler dan ik. Met de gave en beslistheid van het woord, met Gods Woord, met priemende ogen, met ongedurige lichaamstaal. Dat was Andries, zo keek ik naar hem. En toch, ondanks de verschillen, keek ik naar hem als zielsverwant.

Dominee en missionaris
Dat is altijd zo gebleven en in de laatste jaren alleen maar sterker geworden. Ik hoorde zijn laatste uren op de landelijke radio van NPO 5. En ik voelde hoe moeilijk hij het vond om afscheid te nemen. Ik zat thuis, op zondagochtend. Hij vertoefde in de studio, preekte over Gods Woord en draaide mooie muziek daarbij, vaak koorzang. Het was in de Advent van 2021, bijna ongemerkt voor het grote publiek. Ik hoorde hoe graag hij door had willen gaan. En ik herkende me in zijn gevoelens. Dat is geen ijdelheid, dat is de missionaris in mij die het geloof wil delen, dat is de dominee in hem die de koorzang wil toelichten. Dat wil je altijd, steeds weer. Daarom is het mooi dat Andries op andere podia door kan gaan, daarom voel ik mij gezegend dat ik nog een jaar de geloofsgesprekken op de zondagochtend van de landelijke televisie mag doen. Er is niets mooier dan de genade te delen. Andries als dominee, ik als missionaris.

Maand van de Bijbel
Betekent dit dan dat de journalist in ons in alles gestorven is? Nee, ook daarin zijn we zielsverwant, allebei journalist, allebei met de gedrevenheid om daarin ook perspectief en idealen te tonen. We zoeken de waarheid, we noemen de feiten, maar we kijken daarnaar vanuit een gelovig perspectief en we vergeten nooit de Bijbelse context. Dat blijkt ook uit onze briefwisseling, die soms journalistiek van aard is, dan weer missionair van toon is en heel vaak ook zeer persoonlijk van kleur is. Dat kan allemaal samengaan als zielsverwanten brieven schrijven en dat bundelen in een boekje van bijna 100 pagina’s. In deze uitgave klinkt door alles heen de droom om deze tijd meer perspectief en hoop te geven, kerk en geloof een toekomst te gunnen en in de samenleving meer gemeenschapszin te stichten. Steeds met verwijzing naar Bijbelse citaten. En steeds met Andries als aangever. Want de oudste van ons twee heeft de meeste voorrechten en geeft steeds de voorzetten in deze briefwisseling, ik hoef ze alleen maar in te koppen. En samen maken we ons sterk voor de betekenis van de Bijbel in ieders persoonlijk leven. En zo geven we met deze briefwisseling het startsein voor de Maand van de Bijbel die zal lopen van 22 januari tot 22 februari. Ook dat is mooi, die datum van 22 januari, want dan wordt het Feest van het Woord gevierd, een initiatief van paus Franciscus om de Bijbel meer onder de aandacht te brengen. En het is een teken van deze tijd dat een protestant en een katholiek zich verbinden aan de Bijbelzondag van de huidige paus en zo de krachten bundelen om deze zondag betekenis te geven in de samenleving.

Leo Fijen

Vier keer per jaar een nieuwe, rijk gevulde Klooster! om even mee op adem te komen.
Nu voor maar € 45!