Verlangen naar samen zingen

In deze coronatijd is er vanwege de maatregelen tegen verspreiding van het virus helaas slechts beperkt koor- en samenzang mogelijk in de vieringen. Het is begrijpelijk, en tegelijkertijd pijnlijk. Juist nu wordt duidelijk hoe belangrijk samen zingen is.

Samen zingen werkt verbindend. Tijdens het zingen in de liturgie worden losse individuen één vierende gemeenschap. En die zingende gemeenschap op aarde voegt zich samen met de gemeenschap van de heiligen en de engelen, die onophoudelijk voor de troon van God de lofzang gaande houdt. Hemel en aarde samen. …

…Zingen is ademen. Adem is de vertaling van het Hebreeuwse woord ruach. Het mooie is dat dit woord, in het Latijn ‘spiritus’, zowel met adem als met geest vertaald kan worden. Als je zingt, stroomt de adem.
De adem van de Geest inspireert, troost en maakt één. Zingen is dus nauw verbonden met spiritualiteit en het is ook een zaak van het lichaam. Als we zingen in de liturgie, doen we mee met lichaam en ziel.

Zingen kan een uiting van je gelovigheid zijn, zoals de eerste regel van een lied luidt: ‘’k Heb geloofd en daarom zing ik.’ Maar het kan ook andersom: dat je zingt omdat je verlangt naar adem. En dat je zingend, innend, iets van het heilige, het geheim gaat ervaren…