Teksten die me troosten

Het zijn angstige tijden die ons confronteren met de diepste vragen van ons bestaan: wie ben ik ten diepste en wat geeft mij leven? In die tijden kunnen teksten ons uitzicht, houvast, perspectief en troost geven. Daarom kunt u straks kijken naar een paar video’s, van Erik Galle en van mezelf. Daar geven wij antwoord op deze vragen. Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar uw gebed en uw troostende tekst. Wat geeft u houvast en troost? Meer heb ik niet te zeggen in deze vervreemdende tijden, ook omdat onderstaande tekst van Erik Galle al zo veel heeft te zeggen. Ik vroeg hem een gebed te schrijven. Hij antwoordde dat hij deze tekst in één ruk schreef en dat hij er ook een video bij maakte. Die video kunt u aanklikken maar ook rustig deze woorden lezen:

Ik geloof met heel mijn hart
dat Gij, God, in deze moeilijke tijden
zo dicht bij ons zijt,
dat wij U niet kunnen zien.

Het zit uw DNA
altijd weer geraakt te worden
door het lijden
van ieder mens.
Onbewogen kunnen blijven
is U niet gegeven.

Een vreemd gebrek is dat,
dat ons de zekerheid schenkt
dat het uw armen zijn
die wij vermoeden
om ons heen.

Onze onmacht heft Gij niet op.
Gij vult ze met uw nabijheid.
Gij zwijgt niet,
Gij zoent ons.

Sinds uw Zoon
op zijn eentje
zijn kruis droeg
hebt Gij gezworen
dat dit nooit meer zo zal zijn.

In elk kruis van eenzaamheid
van afscheid nemen,
van onmogelijke vragen,
van verwarring,
van slapeloosheid,
van koorts,
van dood,
verbergt Gij U
tot wij U daarin toelaten.

Gij heft het lijden niet op,
maar uw liefde kan
het niet hebben
dat wij daarin
zonder U zouden zijn.

Prachtige tekst van Erik Galle, veel dank daarvoor. Als u ook zo’n mooie tekst kent, stuur die naar mij toe: leofijen@adveniat.nl