Successen in de regen van Orval

Koud was het in Orval, met veel regen en harde wind daarbij. Maar misschien was dat wel een uitkomst. Want daardoor was ik bij het bezoek aan de trappistenabdij van Orval in de Belgische Ardennen gedwongen om naar binnen te gaan, letterlijk en figuurlijk. Om bij het haardvuur en op zijn kamer te praten met vader-abt Lode van Hecke en van hem te horen dat het er in het leven om gaat je onbaatzuchtig aan de ander te geven en zo vruchtbaar te worden.

Stilte, wachten en innerlijke vrede

Als je hier woont, gaan je zintuigen open. Als je hier bidt, hoor je beter en zie je beter. In de stilte ga je meer opletten en leef je bewuster. Je gaat ook merken hoeveel lawaai in je eigen hart aanwezig is. Dat hoor je niet als je niet stil wordt.

Katholieke kerk als bezieler van gemeenschapsleven in de lege ruimte tussen overheid en individu

Wim van de Donk is niet alleen een bekwame bestuurder als Commissaris van de Koning in Noord-Brabant, hij is ook een eminent denker. Dat etaleerde hij gisteren weer bij de presentatie van de Pius Almanak voor 2019, hét enige boek in Nederland waar alles van het katholieke leven te vinden is. Het verscheen voor de 131ekeer, deze Almanak die eigenlijk in iedere kerk en bij elke bestuurder van kerk en katholieke organisaties beschikbaar moet zijn. Want het is – zeker ook online – een platform voor gemeenschapsleven in Nederland.

Wachten 

Als het weer het toelaat. Het zijn de woorden van Daniël van Santvoort, vader-abt van de trappisten op Caldey Island, voor de kust van Wales. Hij zei het tegen me vijftien jaar geleden, bij mijn eerste aflevering van de eerste kloosterserie die ik zelf mocht maken. Als het weer het toelaat, ik ben deze woorden van broeder Daniël nooit vergeten.