
Pasen (Paaswake) jaar C – Pasen maakt het verschil
Schriftlezingen: Genesis 1,1-2,2; Genesis 22,1-18; Exodus 14,15-15,1; Jesaja 54,5-14; Jesaja 55,1-11; Baruch 3,9-15+32-4,4; Ezechiël 36,16-17a+18-28; Romeinen 6,3-11 en Lucas 24,1-12
Wat is het verschil tussen iemand die christen is, het christelijk geloof belijdt en iemand die niet gelooft? Het verschil is Pasen.
Goede Vrijdag
Goede Vrijdag is bij bijna iedereen bekend en of je gelooft of niet, een lijdensweg komt vroeg of laat – min of meer – op ieders pad. Geen wonder dat de emoties van het Passieverhaal – het lijden van Jezus en de reacties van de mensen om Hem heen – alle mensen kunnen raken, gelovig of niet. De belangstelling voor The Passion en de talloze uitvoeringen van de Matteüs Passion, laten dat zien hoe herkenbaar het lijdensverhaal is. Iedereen komt wel een keer in een moeilijke periode te zitten. Goede Vrijdag komt in ieders leven voor. Het kerstverhaal – een kindje dat geboren wordt – en Goede Vrijdag – het lijden dat een mens moet ondergaan – , herkennen we allemaal.
Pasen?
Maar Pasen? Als we mensen op straat zouden vragen, zullen de meesten niet weten wat Pasen eigenlijk is, om van Pinksteren maar te zwijgen. Paasbrunch, Paashaas, paasei, veel verder komen de meeste mensen niet.
Nôtre Dame
Enkele jaren gelden vloog de Parijse Nôtre Dame in brand. Die eeuwenoude, aan Maria toegewijde kerk maakte veel emoties los. Zij bleek als een moeder voor velen. Rijken doneerden gelijk meer dan een miljard. Gelovigen en ongelovigen vroegen of er wel een Paasviering zou zijn, het moest nu maar buiten, op het plein van die kathedraal. In de wijde omgeving van de kerk waren mensen biddend en zingend met hun gehavende Nôtre Dame verenigd. Die kerk bleek dus meer dan een gebouw, mensen hadden er een relatie mee en die relatie maakte dat het niet zomaar een hoop stenen was, maar een geestelijk thuis.
Paul Claudel
In 1886 liep Paul Claudel binnen in diezelfde Nôtre Dame. Hij was toen achttien jaar oud en zou uitgroeien tot dichter en toneelschrijver van formaat, zes keer genomineerd voor de Nobelprijs, en een vooraanstaand diplomaat. Toen hij daar binnenging was hij allang niet gelovig meer, als hij dat ooit al was geweest, maar het kathedrale koor zong de vespers en tijdens het Magnificat, de lofzang van Maria, ging er een knop bij hem om naar een verliefdheid, een relatie met God die hem nooit meer heeft losgelaten.
Pasen!
Dat is Pasen: nieuw leven! En een relatie. Pasen wil zeggen relatie omdat het gaat over vertrouwen in een belofte dat Iemand je opwacht. Pasen gaat over het licht aan het einde van de tunnel, de belofte van een leven na de dood, over hoop en uitzicht die er altijd zijn, over Christus die verrezen is, over Iemand die er voor ons is aan gene zijde van dit aardse leven. Geen Pasen dus zonder relatie met Jezus, zonder relatie met God.
Werken aan relatie
Wopke Hoekstra zei ooit in een interview, dat hij er elke week aan vast houdt – ook bij een drukke agenda – om samen met zijn vrouw iets te doen. “We doen allebei ons best om ervoor te zorgen dat het goed blijft tussen ons”. En dat het goed zat merkte hij toen een ernstige ziekte van zijn dochtertje hen alleen maar dichter bij elkaar bracht. Tijs van den Brink schreef iets dergelijks over zijn geloof: “Het geloof is als een huwelijk: je moet ervoor werken om ‘t niet te laten doodbloeden”.
Als het duister is…
Iedere Paaswake wordt in het donker begonnen, eerst is het alleen het licht van de paaskaars dat schijnt, het licht van Christus. Dat geven we aan elkaar door. Als alles duister is, heb je dan steun aan je geloof en zijn er mensen om je heen die je daarin steunen? Dat zou een Paaswens kunnen zijn: Ik wens je een persoonlijke relatie met de verrezen Heer, met daarbij ook de steun van naasten opdat met hun steun en die van de verrezen Heer je door nacht en duister zult kunnen gaan, sterk en vertrouwvol op weg naar nieuw leven.
† Jan Hendriks
Afbeelding: jplenio via Pixabay