Over het proeven van de kerk

Op zaterdag 28 en zondag 29 september doen veel lokale geloofsgemeenschappen mee met de Kerkproeverij, en nodigen zij mensen bewust uit om te komen proeven. Speciaal ter voorbereiding schreef Erik Borgman Dit is het hart – Over het proeven van de kerk. Een klein boekje dat je iets in handen geeft om met elkaar of bezoekers in gesprek te gaan.

Uit de inleiding van het boekje:

‘Als kinderen werden wij op zaterdagochtend naar de bakker gestuurd. De echte, warme bakker. Die was wat verder weg, maar mijn moeder vond het brood uit de broodfabrieken, dat halverwege de jaren zestig in Amsterdam bij de supermarkt in de buurt te krijgen was, klef en smakeloos – ‘Stopverf’, zei ze – en voor het weekend moest er echt brood komen. Wij vonden het niet leuk. Het was druk bij de bakker en als je niet uitkeek, drongen de volwassenen voor. Maar op de terugweg, met het warme, geurende brood in vloeipapier gewikkeld onder de arm, konden we ons niet bedwingen. We braken wat korstjes af en aten die op. Soms zat er een heel gat in het brood als we thuiskwamen.

Proeven heeft iets verleidelijks. Wat je op je bord neemt, moet je opeten. Maar als je enkel proeft, kun je elk moment stoppen. Je kunt echter ook eindeloos voortgaan met proeven. Soms eet je dan meer dan bij een reguliere maaltijd.

We leven misschien wel in een tijd van proeven. Zich ergens bij aansluiten gaat veel mensen te ver, maar als er geen verplichtingen zijn, willen ze graag ergens een kijkje nemen en iets meemaken. Op de jaarlijkse Open Kloosterdag komen heel veel mensen een kijkje nemen. De gastenverblijven van kloosters zijn regelmatig volgeboekt en er is belangstelling om een tijdje met de kloostergemeenschap mee te leven.

Toen katholieke scholen vaak door zusters en broeders werden geleid en veel katholieken een of meer kloosterlingen in de familie hadden, ging het contact vanzelf. Toen kerkgang gebruikelijk was, kwam iedereen wel met de kerk in aanraking, als was het maar via vriendjes en vriendinnetjes. Zo is het allang niet meer. Vandaar het idee voor de Kerkproeverij: kerkgangers nodigen vrienden, kennissen of buren uit een keer met hen mee te gaan. Om te proeven wat er in de kerk plaatsvindt. Wie weet ontwikkelen ze er smaak voor. Misschien voor het eerst, misschien na lange afwezigheid.

Want je hebt twee soorten voedsel. Vanaf het moment dat ze ermee in aanraking komen, eten vrijwel alle kinderen graag pizza, pannenkoeken en patat. Maar er zijn ook gerechten die ze moeten leren eten. Zo moet je voor de kerkelijke liturgie smaak ontwikkelen. Maar wil je dat doen, moet je iets te proeven krijgen dat naar meer smaakt.’

In twaalf hoofdstukken schetst Borgman een inleiding in de betekenis van de liturgie voor mensen van nu. Doet onze liturgie wat zij moet doen? Erik Borgman laat zien hoe de liturgie het hart is van christelijk geloven en zorgt voor zuurstof.

Het boekje is nog voor €2 te bestellen bij Adveniat.

Vier keer per jaar een nieuwe, rijk gevulde Klooster! om even mee op adem te komen.
Nu voor maar € 45!