Dag 6 Spreken

De tijd van Hemelvaart tot Pinksteren is van ouds een noveen om vanuit je verlangen te bidden. Het verlangen is er juist in onze dagen volop. We leven in een bewogen tijden, vanzelfsprekendheden en zekerheden schijnen verdwenen. Waarnaar verlangen we? Daar woorden aan te geven, dat is een manier van bidden: we verlangen naar Gods Geest.

We willen de oude traditie oppakken en iedere dag na de Vespers een clip delen met teksten uit het nieuwe boek Open einde van je verlangen, een korte toelichting of fluitmuziek delen. Het zijn heel korte impressies die ons laten mijmeren in afwachting van de Geest. Ze geven een mooie indruk van het boek – een uitnodiging van een eigentijdse monnik aan iedereen om met hem mee te bidden.

Spreken: In het klooster wordt spreken niet echt aangeraden, en de volksmond zegt: Spreken is zilver, zwijgen is goud. Dat is zeker vaak waar en wijs, maar spreken vanuit je innerlijk kan juist een vorm van mijmerend gebed zijn. Woorden vanuit de stilte zijn articulaties van onze hoop. Ze kunnen helende woorden zijn voor velen die in deze dagen lijden en strijden.