Even nog de hoop
dat Hij van gedachten
veranderen zal:
“Goed dan, Ik jullie koning
en jullie doen wat Ik zeg.”

Maar nee.
Hij staat te dralen, slentert weg.
Zonder een spoor van macht,
zonder een spoor.

…

Maar ’s nachts trekt Hij de stad
achter zich dicht,
doet zijn woorden uit als een jas
en zoekt de stilte van zijn God
alleen.

Maar zo gemakkelijk is stil zijn nog niet.

In de stilte
sluipt de angst dichterbij.
Noodlot uit de nevels
van de late nacht.

Nog drie nachtjes slapen.
Nog twee
nog één nachtje slapen.

uit: Intercity bestemming Pasen, een reisgids voor de goede week, 2004
Tekst: Dio van Maaren, Age Kramer