Abdij Koningsoord in Oosterbeek heeft sinds 31 augustus van dit jaar een natuurbegraafplaats: Koningsakker. Niet eerder was er een voor iedereen toegankelijke natuurbegraafplaats bij een klooster.

Koningsakker is een unieke natuurbegraafplaats. In Arnhem, vlakbij Oosterbeek, zijn de zusters Trappistinnen deze begraafplaats begonnen. In de schaduw van hun abdij Koningsoord veranderen de voormalige maisakkers in een prachtig natuurgebied. Hier kan iedereen, ongeacht afkomst of geloof, zich midden in de natuur laten begraven. Op een zelfgekozen plek. Een graf is blijvend en wordt dus niet geruimd. De natuur is leidend op de begraafplaats.

Een natuurbegraafplaats in verbondenheid met een klooster is een primeur voor Europa. Toch sluit het naadloos aan bij de spiritualiteit van de Cisterciënzers, waar de zusters Trappistinnen van Abdij Koningsoord deel van uitmaken. Een eeuwenoude kloosterorde die zich toelegt op stilte en gebed, arbeid en een sobere levensstijl in nauwe verbinding met de natuur. In de schaduw van de abdij wordt de begraafplaats gedragen door het levensritme van stilte en gebed, het ‘handelsmerk’ van de Trappisten.

Met de ontwikkeling van Koningsakker geven de zusters land met een voormalige agrarische bestemming terug aan de natuur. Een glooiend landschap, ingedeeld in vier wijde velden met rijke historie en specifieke kenmerken – waar ieder seizoen zijn pracht kan tonen. Het gebied staat niet alleen open voor nabestaanden maar voor iedereen die op deze bijzondere plek van de natuur wil genieten of een wandeling wil maken. Natuurlijk kunnen bezoekers van de begraafplaats ook deelnemen aan de dagelijkse gebedsvieringen in de abdijkerk of de abdijwinkel bezoeken. Natuurbegraafplaats Koningsakker is mede bedoeld om de abdij financieel te ondersteunen.

Iedere laatste vrijdag van de maand om 14:00 uur is er een rondleiding op Koningsakker. De wandeling duurt ongeveer een uur. U kunt zich via deze link aanmelden.

In  Klooster! Eenvoud staat een artikel over deze begraafplaats en het urnengedenkpark in het bos naast de benedictijnse Sint-Willibrordsabdij bij Doetinchem. Het zijn plekken waar de overledene of de as van de overledene kan rusten voor eeuwig. De graven zijn enkel gemarkeerd met een boomschijf of een natuurkei.

Begraven in en om kloosters: goed beschouwd is het precies omgekeerd met hoe het vaak in ‘de wereld’ gaat: daar besteden mensen vaak veel aandacht aan de eigenheid van een grafsteen of monument – en worden graven doorgaans geruimd, soms na twintig of zelfs tien jaar, als de grafrechten niet verlengd worden.