
Kloosterrituelen: Kiezen voor een heilige ruimte
Iedere kloostergast heeft dat woord wel eens gezien: claustrum. Dat is de ruimte waar alleen de bewoners van het klooster kunnen komen. Daar leven, bidden en zwijgen de broeders en de zusters. Iedere Godzoeker heeft zo’n heilige ruimte nodig om de stem van de anderen te kunnen horen en om de roepstem van God te kunnen verstaan.
Ook buiten het klooster heb je die heilige ruimte nodig. Er zijn mensen die een denkbeeldig huisje in hun hart bouwen waar niemand kan komen en waar de diepste stem kan klinken. Maar je kunt ook denken aan die plek in je eigen huis waar je stil bent, kunt bidden of zachtjes zingen. De wereld kan daar niet komen, je kunt daar met jezelf en met God verbonden zijn.
Ruimte waar het licht kan komen
Ruimte waar het licht kan komen,
wind kan waaien, adem stromen.
Ruimte die doet leven.
Stilte waar je God kunt horen,
open hart en open oren.
Stilte om te zijn.
Licht waarin wij samen staan.
Geest van God, raak gij ons aan,
dat wij open gaan.
Tekst: Oecumenische Studentengemeente Utrecht
Muziek: Henny Vrienten
Uit: Zangen van zoeken en zien
Foto: Armando Jongejan