Kloosterlingen over eenvoud: Monica Raassen crss

‘De eenvoud bevraagt mij: wie ben ik?’

Ooit had ze een royale woning in Amsterdam-Zuid, een mooie auto voor de deur en als ze iets graag wilde hebben, kon ze het kopen. Nadat ze op jonge leeftijd weduwe werd, maakte Monica Raassen (1960) een levenskeuze die meer eenvoud in haar leven bracht: ze trad in bij de kanunnikessen in de Priorij Emmaus in Maarssen. ‘Eenvoud is een manier van leven geworden.’

Als we elkaar spreken is zuster Monica net bezig haar huis te ‘ontspullen’. Sinds de priorij in 2017 werd verkocht (er waren te weinig zusters over om de gemeenschap in stand te houden) woont ze alleen. De oudere zusters gingen naar een verzorgingshuis, zuster Monica, die ook pastoraal werkster is, woont in Breukelen. ‘Ik heb elf jaar in een klooster gewoond dat gebouwd is in de stijl van de Bossche School, waarbij de maatvoering gebaseerd is op de harmonieuze lijnen in de natuur. Het straalt eenvoud uit, alles is strak en recht. Dat werkt op je in, ik werd er vanzelf rustig van. Die eenvoud streef ik ook na in mijn huis. Spullen en uiterlijk vertoon staan maar in de weg van waar het me echt om gaat: de relatie met mensen.’

Eenvoud heeft voor zuster Monica alles te maken met de ander: ‘Wie ben jij als mens ten diepste, zonder spullen, zonder opsmuk? Wie ben ik? Wat betekenen wij voor elkaar? De essentie van eenvoud is voor mij: kijken naar elkaars puurheid. Zie elkaar als mens, als medeschepsel. Zie ook in de ander het gelaat van God, we zijn immers allemaal naar zijn gelijkenis geschapen. Je mag zijn zoals je bent, je bent goed zoals je bent. Daar draait het om in het religieuze leven en dat wil ik uitdragen.’

 

Dit artikel verscheen in Klooster nr. 8
Foto: Marte Visser Photography

 

Vier keer per jaar een nieuwe, rijk gevulde Klooster! om even mee op adem te komen.
Nu voor maar € 45!