In de kloosterkeuken de maaltijd bereiden, soms sober en soms met vijf gangen. In de refter gezamenlijk eten, soms in stilte en soms met gesprekken. Maar één ding is zeker kloosterlingen koken en eten met smaak en aandacht.
‘Ik vind het geweldig om mensen te zien genieten van het eten’
In de kloosterkeuken van de birgittinessen in abdij Maria Hart in Weert worden heerlijke wereldmaaltijden bereid. De zusters organiseren thema-avonden met een speciaal vijfgangenmenu uit één van de landen waar zij vandaan komen, zoals Indonesië, Polen, Mexico en India. Zuster Mattea doorliep in Polen haar vorming en woont sinds 2011 in de abdij in Weert. Enthousiast vertelt ze over het ontstaan van de kloosterkeuken.
‘Ons apostolaat is gastvrijheid, maar in de coronatijd moest de B&B in onze abdij sluiten. Wij zijn jong en niet werken vonden we moeilijk’, vertelt zuster Mattea. En zo begonnen de zusters met de kloosterkeuken waar ze o.a. zelfgemaakt brood, taarten, jam en marmelade verkochten. Later bedacht zuster Mattea het idee voor de thema-avonden: ‘We dachten: wij komen uit verschillende landen, we eten zelf ook uit de keukens van die landen. Laten we de mensen bieden wat wij kunnen.’
Iedere thema-avond is er plek voor 30 mensen, die dan een heerlijk vijfgangenmenu krijgen voorgeschoteld. Soms komt de vraag welke kok de zusters hebben ingehuurd. ‘Vroeger wilde ik chef-kok worden voordat ik intrad’, lacht zuster Mattea. ‘Nu ben ik de hoofd-chef tijdens de thema-maaltijden. Ik vind het geweldig om mensen te zien genieten van het eten. Twee maanden van tevoren kijken we wat we kunnen koken en we proberen het uit. We vinden het belangrijk om net zolang te oefenen dat het perfect wordt, totdat de zuster uit dat land zegt: “Ja, dit is de goede smaak.”’
Ook het bedienen doen de zusters zelf. ‘Sommige mensen zijn op zo’n avond voor het eerst in een klooster’, legt zuster Mattea uit. ‘Het gaat ons niet alleen om het bereiden en dan een “eet smakelijk”. We willen ook voor iedereen tijd hebben, met een glimlach, met onze aanwezigheid. Het is een klein zaadje wat wij kunnen zaaien. En God doet de rest, hè. Soms vertellen mensen dat ze hier een paar jaar geleden zijn geweest en dat hun leven sindsdien echt is veranderd. Dat geeft ons ook de kracht om verder te gaan. Zo kunnen wij laten zien dat we met ons geloof, met Jezus, met God echt blij kunnen zijn.’
Uit Klooster! 25 Aan tafel, blz. 78-79
Foto: Rogier Veldman
