Een licht zijn voor mensen van buiten de kerk, je medezusters de zegen voor de nacht geven, pelgrimages organiseren of de paasbloemen zegen voordat ze op transport gaan… het verhaal van drie kloosterlingen en een bisschop die hun leven gewijd hebben aan het doorgeven van Gods zegen.
Zuster Marga Zwiggelaar:
‘“Wegen met zegen” is een beetje uit de klauwen gelopen’, zegt ze met een grote glimlach. Zuster Marga Zwiggelaar, dominicanes van de Heilige Familie uit Nijmegen, is betrokken bij een pelgrimsroute die de verschillende kerken en kappellen in de Overbetuwe en Lingewaard met elkaar verbindt. Daarnaast werkt ze twee dagen in de week voor het Titus Brandsma Instituut. ‘Dominicus zei het al: “Studeren is bidden.” Gebed, contemplatie, studie en gemeenschap zijn allemaal elementen van het dominicaanse leven.’
‘De initiatiefnemers wilden in de coronatijd iets doen om de gemeenschap te bevorderen. Het is een bewegwijzerde route geworden van 155 kilometer (elf etappes), een inspiratieboekje, gps en groepswandelingen. Onderweg zijn er bezinningsplaatsen. In het dominicanenklooster in Huissen kunnen de deelnemers bijvoorbeeld meedoen aan het getijdengebed. Ook kunnen ze een vertrekceremonie bijwonen bij de Antonius van Paduakerk in Nijmegen; ze krijgen dan een zegen mee.
Wat veel mensen niet weten is dat “een zeeg” een ander woord is voor een afwateringskanaal. In de middel- eeuwen wemelde het hier van de zegen richting de Rijn, de Linge en de Waal. De pelgrims lopen letterlijk langs (vaak inmiddels gedempte) zegen.
Bij een pelgrimage is niet de bestemming, maar de wég het belangrijkste. Met een wandeltempo kun je wat je ziet ook echt in je opnemen, lopen is de menselijke maat. Onderweg spelen stilte en beschouwing een rol, maar minstens zo belangrijk zijn de ontmoetingen en gesprekken. De positieve dingen die je ervaart en weer meeneemt, noem ik een zegen. Die positieve ervaringen hebben alles met Gods aanwezigheid te maken. Ik zou het mooi vinden dat mensen hier iets van die spiritualiteit vinden.’
Ook met haar werk bij het TBI hoopt zuster Marga spiritualiteit te delen met de gemeenschap. ‘Ik werk onder andere aan een vertaling van Das fliessende Licht der Gottheit, van Mechthild von Magdeburg (13e eeuw; red.) uit het Middelhoogduits.
In de drukte rond de kerstdagen is het wel opletten dat de verschillende elementen van het kloosterleven in balans blijven. In de adventstijd neem ik bewust de tijd om in huis stukje bij beetje de kerststallen op te bouwen. Op kerstavond ligt er hier een hele rij kindjes Jezus te wachten. Dat ik hier mag wonen, is een zegen.’
Klooster! 29 blz. 74-75
Tekst: Eelkje Bikker
Foto: Gerard Oonk
