Kun je genade ervaren in een vraag, een uitnodiging, een toenadering, een roeping? Vier kloosterlingen vertellen over de betekenis en inspiratie van hun (klooster)namen en de sporen van genade in hun leven.
Johannes Clement osb: ‘Zou dat dan genade zijn?’
Nog geen jaar geleden begon Johannes Clement zijn novici- aat in de abdij van Egmond. In zijn eigen woorden: ‘Ik ben een oude knar van 63, maar in mijn monastieke leven ben ik nog een puber! Ik dacht dat ik al te oud was om nog in te treden en in mijn hoofd had ik al afscheid genomen van dat verlangen. Maar soms komen er dingen op je pad, soms word je geduwd, soms word je uitgenodigd. En daarom ben ik hier. Zou dat dan genade zijn?’
In de jaren tachtig had hij ook al eens meegeleefd in de abdij van Egmond, maar toen trad hij weer uit. ‘Ik was te jong. Ik was nog zo aan het zoeken. Wie ben ik? Wat is mijn plek in de wereld? Pas een paar jaar geleden besefte ik dat Gods ge- nade niet van mij afhangt. Dat geeft zo’n troost!’ Tijdens een bezoek aan de abdij van Egmond in 2021 raakte hij in gesprek met de voormalig abt, broeder Gerard Mathijsen. Halverwege het gesprek kwam de vraag: ‘Waarom ben jij eigenlijk niet hier?’
Hij luisterde naar die uitnodiging en zo kwam hij weer in Egmond terug. Hij werd ingekleed op de vooravond van het feest van Sint Jan en koos toen zijn kloosternaam. ‘Naar Johannes de Doper’, legt hij uit. ‘Ik ben altijd geboeid geweest door de figuur Jezus. Johannes doopte Jezus en zei: Hij moet groter worden en ik kleiner. En dat mag ook in mijn leven centraal staan: het gaat niet om mij, maar om hen die onze naasten zijn, die in nood zijn. We moeten allemaal loskomen van ons eigen ik. Dat proces duurt ons hele leven, met vallen en opstaan.’
Broeder Johannes kwam met open handen het klooster in: ‘Toen ik hier kwam werd ik gelijk bij de gemeenschap betrokken. Ik ben hier zo thuis! Dit is een plek waar al zoveel eeuwen gebeden wordt. Wij staan in die traditie, en mogen daar nu stem aan geven. Want als je in deze tijd wilt overleven als gemeenschap, moet je wel de tekenen van de tijd verstaan. Ik hoop dat wij hier een bron van inspiratie mogen zijn, een plek van barmhartigheid, van genade, voor iedereen die hier aankomt.’
Uit: Klooster! 21 Genade, blz. 74-75
Tekst: Marian de Heer, Foto: Rogier Veldman
