
Klooster! 18 Pelgrimeren
Klooster! 18 heeft als thema Pelgrimeren. Rond half maart zal dit nummer verschijnen. Lees als voorproefje alvast de gedachten van Anselm Grün: Midden in de wereld op weg gaan naar ons thuis.
Pelgrimeren is een manier om het geloof uit te diepen en te versterken. Het is een houvast in tijden van crisis. Pelgrimeren betekent: emigreren uit de wereld, uit alles waardoor we beheerst en bepaald worden. Als pelgrims emigreren we uit oude gewoontes, uit de gebruiken waarmee we ons aangepast hebben aan de wereld. We gaan de vrijheid binnen die Christus ons beloofd heeft. Middenin de wereld gaan we naar ons thuis, waarvan Paulus zegt: ‘Wij hebben ons burgerrecht in de hemel’ (Filippenzen 3,20). Op pelgrimage laten we oude levenspatronen los die ons tegenhouden op onze weg. Wij laten het verleden los om helemaal in het moment te kun- nen zijn. De pelgrimsweg is een weg van verandering. Het doel van die verandering is steeds meer naar de eenmalige gestalte toe te wandelen die God voor ons bestemd heeft.
Wij ondernemen een bedevaart naar een plaats waar een heilige wordt vereerd of relieken van een martelaar liggen. Het gaat er niet om dat we de heiligen of martelaren kopiëren, maar als we een heilige vereren, ontdekken we in onszelf houdingen die deze mens gerealiseerd heeft. In de spiegel van een heilige herkennen wij de gaven die God aan óns heeft gegeven. We nemen de heiligen ook als voorsprekers. We voelen dat wij niet alleen staan voor God, maar dat wij gesteund worden door de gemeenschap van heiligen, dat zij onze bemiddelaars zijn bij God. Ze laten ons zien hoe God kwetsbare en zwakke mensen omvormt tot mensen die in harmonie zijn met zichzelf en die Gods liefde uitstralen in de wereld.
Vooral die heiligen zijn populair wier wonden God genezen heeft. We vereren de Noodhelpers, ook bekend als de Veertien Heilige Helpers. Ze worden helpers genoemd omdat ze in het bijzonder helpen bij ziektes en kwalen. Elke van deze heilige wordt aangeroepen tegen een specifieke kwaal, die God geneest. Het zijn niet de heiligen zelf die onze wonden helen; dat is God. Maar de heiligen geven ons de moed om onze wonden aan hem te tonen en geven ons het vertrouwen dat Hij ook onze wonden zal helen.
Hoewel er ook vandaag veel christelijke martelaren zijn, vooral in islamitische landen, zullen wij in Europa nauwelijks in een situatie terechtkomen waarin wij ons geloof met ons leven moeten bekopen. Maar de martelaren willen ons zeggen: Durf je geloof te belijden in deze wereld, die zich vaak vijandig opstelt tegenover christenen, die christenen en hun kerken belachelijk maakt. Wij hebben vandaag iets nodig van de geloofskracht van de martelaren, zodat wij openlijk ons geloof kunnen belijden. We mogen niet verbergen dat we christen zijn, zelfs niet ten overstaan van mensen die weinig begrip hebben voor het christendom. De martelaren zijn vaak een spiegel voor het lijden waarmee we vandaag geconfronteerd worden. Tegelijk versterken zij onze hoop dat ook wij ons lijden zullen overwinnen met dezelfde geloofskracht als zij.
De pelgrimstochten willen ons steunen om de weg naar God te gaan en op deze weg vrij te worden van afhankelijkheid en beperkingen. Pelgrimages helpen ons de wijsheid die de heiligen en martelaren belichamen steeds meer te verinnerlijken. Door de routes te gaan, in gebed, worden we vervuld van de geest van de heiligen en martelaren. En deze geest stelt ons in staat om vandaag, in deze turbulente tijd, innerlijke vrede en hoop te vinden. Daarom wens ik allen die op weg gaan toe dat ze in het gebed bij God een thuis en geborgenheid mogen vinden.
Anselm Grün osb
In Klooster! 18, blz. 47
Meer lezen over Pelgrimeren? Bestel een los nummer, of wordt (via de knop rechtsboven) abonnee.