Ik snoei: Wim Pot ofm

Twee broeders en twee zusters vertellen over de magie van de tuinen waarvoor ze zorgen. Van pilaren en buxushagen, fruit en vijvers, kikkers in een poel en madeliefjes die slimmer zijn dan een grasmaaier.

‘Als ik buiten ben, ga ik naar binnen’

Hij wilde ‘normaal doen’: trouwen, kinderen krijgen, vooruitkomen. Wim Pot was hard op weg om accountant te worden. Maar een Godservaring in Lourdes zette zijn leven op een ander spoor. Op een dag hoorde hij zichzelf hardop zeggen: ‘Eigenlijk ben ik een monnik.’ ‘Toen ik dat gezegd had, was het helder.’ In 1995 trad hij in bij de minderbroeders franciscanen. Zijn plek werd het klooster in Megen, waar onder zijn bezielende leiding de moestuin wordt omgevormd tot een ecologisch paradijsje.

Liefde voor de tuin zit in zijn genen: zijn opa en zijn vader waren tuinder. Zijn vroegste herinneringen zijn verbonden met het bedrijf van zijn vader, met buiten zijn, de natuur. ‘Het tuinpad van mijn vader, dat lied brengt me rechtstreeks terug naar mijn jeugd.’ Veel ervaring met tuinieren had hij evenwel niet. Maar toen er in Megen iemand voor de tuin werd gezocht, wierp hij zich spontaan op. ‘Het was een intuïtief besluit. Ik had er niet veel verstand van, maar met hulp van een fruitkweker uit de buurt, mijn vader en mijn ooms, heeft het fantastisch uitgepakt.’

Wim overziet ‘zijn’ tuin: fruitbomen met verschillende soorten pruimen, appels, peren en kersen. Zwarte en rode bessen, frambozen, bramen, een bescheiden moestuin, een kruidentuin en een pluktuin. Geluiden: kikkers in een poel, vogels en bijen, de soundtrack van het buitenleven. ‘Veel van mijn werk – vergaderingen, mails beantwoorden – trekt me naar buiten mezelf, terwijl het werken in de tuin verinnerlijkt. Een paradox: als ik buiten ben, ga ik naar binnen, kom ik op een diepere laag van mijn bestaan. Ik concentreer me op wat er te doen is en onderga de invloed van de tuin. Je werkt met je handen, je voelt de aarde, de bomen, het gereedschap. Alle zintuigen doen mee. De ontroering daarover… kan ik niet beschrijven. Als het mooi wordt, schiet de taal tekort.’

Klooster! 19, blz. 78-79
Tekst: Kalien Blonden
Foto: Rogier Veldman

Vier keer per jaar een nieuwe, rijk gevulde Klooster! om even mee op adem te komen.
Nu voor maar € 45!