Benedictijn Dirk Hanssens is sinds 2018 prior van abdij Keizersberg in Leuven. Hij is ook conferencier, schrijver en dichter. Het kloosterleven is voor hem als een sonnet: ‘Je kiest een strikte vorm, waarbinnen je de optimale vrijheid kunt beleven.’ Of een tuin, daarmee kun je zijn leven als monnik ook vergelijken, een tuin die volgens een strak pa- troon gelegd is: ‘Van de buitenkant lijkt het een beperking. Maar daarbinnen is het een en al weelderigheid.’

Abdijen zijn gebouwd rondom een binnentuin. Als je van de ene ruimte naar de andere wil gaan kan dat niet rechtstreeks, je moet altijd terug naar het centrum. Dat heeft een reden, zegt Dirk Hanssens: ‘Je ziet telkens weer die tuin, telkens weer die ruimte. Het is een uitnodiging om de activiteit die je net achter de rug hebt los te laten, en je vrij te maken voor de volgende. Dat is iets wat mensen nog maar zelden doen, we zijn geneigd om van het een naar het ander te rennen.’