
Eenentwintigste zondag door het jaar B – Op de tweesprong
Schriftlezingen: Jozua 24,1-2a+15-17+18b en Johannes 6,60-69
Hierop vroeg Jezus aan de twaalf: ‘Jullie willen toch niet óók weggaan?’ Simon Petrus antwoordde: ‘Maar, Heer, tot wie zouden we gaan? In uw woorden vinden we inderdaad eeuwig leven.’ (Johannes 6,67-68)
Het is een kritieke tijd voor Jezus. Veel volgelingen gaan weer naar huis. Ze dachten dat Jezus voor brood zou zorgen en voor een onafhankelijk land. Maar Jezus is niet uit op politieke macht. Hij doet geen moeite leerlingen te winnen om zelf meer prestige en macht te krijgen. Integendeel, na het wonder met het brood zegt Hij tegen zijn leerlingen dat ze alleen met Hem verder kunnen, wanneer ze zijn vlees eten en zijn bloed drinken. Hij lokt ze niet met mooie verhalen.
Jezus doet dus het omgekeerde van wat veel politici doen. Die praten mensen vaak naar de mond en doen aan klantenbinding. Ze roepen ‘minder belasting!’ en ‘meer zelfredzaamheid!’ Dat doet het bij de meeste mensen goed, tenminste bij hen die zichzelf kunnen redden. Ze roepen ‘minder geld voor ontwikkelingshulp’ en ‘meer geld in je eigen portemonnee!’ en ‘eigen land eerst!’ Maar ware politici zeggen dingen die we liever niet horen. Zij vragen ons offers te brengen omwille van de zwakkeren, de vluchtelingen en omwille van het milieu.
Jezus doet niet aan klantenbinding. Hij start geen reclamecampagne om zoveel mogelijk mensen achter zich aan te krijgen, maar zegt tegen de twaalf: ‘Willen ook jullie soms gaan? Ooit zijn jullie vrijwillig meegegaan. Ik dwing je niet om te blijven. I never promised you a rose garden. Als jullie niet bereid zijn jezelf prijs te geven en alles los te laten wat het koninkrijk Gods in de weg staat, kunnen we niet samen verder.’ Het ontbrak Jezus niet aan meelopers. Maar toen ze moesten kiezen, haakten velen af, bij de tweesprong.
De vraag van Jezus ‘wil ook jij soms gaan?’ klinkt bij elke tweesprong die zich in je leven aandient. Het is niet zozeer een kwestie van levensbeschouwing als wel van navolging. Met beschouwingen kun je veel kanten op. Met de navolging maar één. Kierkegaard had er zo zijn mening over: ‘De navolging van Christus is het punt waarover het mensengeslacht struikelt. Als je de nadruk legt op de navolging, heb je meteen minder christenen. Maar doe je de navolging in de uitverkoop, dan komen velen het christendom binnen.’
Jan Hulshof