
Drieëntwintigste zondag door het jaar B – Weer meedoen
9 september 2018
Schriftlezingen: Jesaja 35,4-7a en Marcus 7,31-37
Je zou Jesaja 35 – de steppe zal bloeien! (H. Oosterhuis) – eens moeten lezen met in je hoofd die stroom vluchtelingen die op dit moment over onze aarde gaat. Dat twee maal ‘Wees sterk (2x vers 3 en 4) en vrees niet’, zou je eens op deze mensen die alles verloren hebben moeten betrekken. Oorspronkelijk betreft het de joodse ballingen, beroofd van alles. Van hun land, hun tempel, hun bezittingen, hun waardigheid. Ze worden beschreven als blinden, doven, verlamden, afgesloten en opgesloten mensen. Nu, op de drempel om terug te keren, krijgen ze moed in gesproken. Moed en hoop om te blijven geloven in Gods blijvende zorg om hen en om gerechtigheid: ‘Hier is Hij, wees niet bang’. Misschien moeten we dan maar niet denken aan de mensen die verdrinken op de Middellandse Zee, of die geweerd worden door hekken en muren. Misschien moeten we maar niet denken aan hun wanhoop en doodsangst. De profeet sprak de ballingen moed in. Hoe kunnen wij moed en hoop geven aan die bewoners van ons gemeenschappelijke huis?
Marcus 7, vers 37 verwijst naar de profetie in Jes. 35,5-6 ‘alles wat hij doet is goed: zelfs doven laat hij horen en stommen laat hij spreken’. Woord en daad van Jezus reactiveert, volgens Marcus, de zintuigen van mensen. In Hem bereikt deze oude profetie haar vervulling. Ze waren in zichzelf opgesloten, op sterven na dood. Hij raakt ze aan, laat ze niet vallen, betrekt ze erbij. Ze gaan open en worden weer opgenomen in de gemeenschap. Ze ‘horen’ er weer bij. Kunnen weer ‘gehoor geven’ aan anderen, samen. Dat de man, ondanks het verbod toch praat wijst op de onstuitbare doorbraak van Gods Koninkrijk in de persoon van Jezus. Daar geloven we toch in?
Henk Bloem
Land
Bij nieuwe maan zijn ze gevlucht
over rivieren, binnenwegen, een bergpas
zonder sneeuw. Tenten gevouwen
in de palm van een hand. Houwelen
die een pad hakken, door de lucht.
Nomaden. Nacht van tegenstand
en verder gaan. Achtergelaten
taal – land waar niet gewoond
wordt. Dat gedroomd wordt.
(Fleur Bourgonje)
Foto: Bernhard Staerck