Nog maar twee maanden geleden samen onder de bloeiende magnolia voor haar klooster in Nijmegen, na een geloofsgesprek over de kracht van vrouwen in de kerk. Nog maar één week geleden de trotse landelijke presentatie over de stem van vrouwen in het synodale proces. Ze zat aan het hoofd van de tafel, Holkje van der Veer, en ze beleefde haar mooiste moment. Alles kwam daarin samen: haar veerkracht, haar drijfveer, haar Godsvertrouwen. En dan, juist op Tweede Pinksterdag, is haar leven in één keer voorbij. Ik kan het niet bevatten, maar troost me met het geloof dat haar stem zal blijven klinken, tot in de eeuwigheid.

Leo Fijen