Zuster Marie-José de Kok (Den Haag, 1933)

Op de symbolische leeftijd van 21 jaar trad Fieke de Kok in bij de zusters ursulinen van Bergen. Het was 1955. ‘De gelofte van gehoorzaamheid was toen heel wat strenger dan nu! Maar ik koos vol overtuiging voor het kloosterleven; mijn eeuwige gelofte, vijf jaar later, zag ik als een bevestiging van die keuze.’

‘Toen ik jong was, zag ik mijn eeuwige gelofte als een gelofte voor het leven, voor de duur van míjn leven, in goede en in kwade dagen, zoals bij een huwelijk. De gelofte ben ik nog steeds trouw, maar in de loop der jaren ben ik anders over God en het begrip eeuwig gaan denken. Beiden hebben voor mij een diepere, rijkere betekenis gekregen.’

‘Zo zie ik het Goddelijke niet meer zozeer als een persoon, maar als een essentie in de schepping, waar ik deel van ben. De kracht van God gaat door mij heen. Daar mag ik in staan en die mag ik beleven. Mag ik uitdragen, door te delen en mijn genegenheid te tonen naar anderen.’

‘Bij ‘eeuwig’ dacht ik vroeger aan lineaire tijd. Die zou doorgaan als ik was overleden, maar dan in een hiernamaals dat ik bewust zou ervaren. Nu denk 
ik dat eeuwigheid iets is dat voorbij tijd en ruimte gaat. Als ik dood ben neem ik een andere vorm aan en mijn bewustzijn waarschijnlijk ook. Maar ook dan zal ik deel zijn van een mysterie, het mysterie van de menswording van God, in een tijdloos eeuwig gebeuren, in een woordeloze werkelijkheid.’

Foto: Gerard Oonk