Daarom blijf ik bij de kerk – Jos Moons sj

Om de rust, ruimte, eenvoud en diepte

Ik houd van romaanse kerken. Met hun eenvoudige waardigheid wekken ze mijn ziel. Zeker de kleintjes doen dat. Ze ademen rust, ruimte, eenvoud, diepte. Dat is ook mijn antwoord op de vraag waarom ik bij de kerk blijf. Om wat ik vind in gebed, vieringen, medegelovigen; om de rust, ruimte, eenvoud en diepte. Ik geef grif toe dat er ook van alles in de kerk is dat niet eenvoudig en diep is. De kerk komt duidelijk tekort. Sommige dingen zijn echt slecht. Maar vanuit de rust en de diepte groeit de roeping om bij te dragen aan een kerk met een menslievend gelaat.

…

Roeping
Op dat fundament, vanuit die rust en ruimte, voel ik de roeping om bij te dragen aan een menslievende kerk. Een kerk die Hem vertegenwoordigt in wie Gods mensenliefde zichtbaar werd (Brief aan Titus 3,4). Het is een kerk van het midden. Dat midden situeert zich tussen alles anders en alles hetzelfde. Het is het midden van de onderscheiding der geesten. Van niet weten, maar je laten leiden door de Geest. Niet de geest van vroeger en ook niet de tijdgeest, maar de Geest die spreekt én door vroeger én door het heden. Een kerk van de gotiek en een kerk van het romaanse, en trouwens ook van moderne architectuur. Een kerk van gebed en van engagement. Van woorden en van stilte. Een kerk van dialoog en zoeken naar waarheid. Het is een kerk waar ruimte is om je weg te vinden. Een kerk als instituut en een kerk die we samen zijn.

Uit: Daarom blijf ik bij de kerk, blz.25 en 29

De hele bijdrage van Jos Moons sj lezen?
Kijk via deze link naar meer informatie over het boek.