In het vroege najaar van 2018 mocht ik alle vrijwilligers van de Urbanuskerk van Bovenkerk-Amstelveen toespreken, over kansen om het verschil te maken als lokale geloofsgemeenschap. Het was een prachtige afsluiting van de restauratie van de kerk. En aan het einde van deze lezing herhaalde ik wat de sprekers voor me hadden gezegd: wat er ook gebeurt in je leven als parochie, hoe het ook verder zal gaan, je bent als vrijwilliger het geliefde kind van God, want Hij heeft beloofd er altijd te zijn.

Als je geroepen wordt, moet je gaan. Afgelopen vrijdag ontving ik een mailtje van onze pastor Gerard de Wit. Hij riep me, ik ging. Beiden wisten we niet dat de dood zo nabij was. En door die laatste ontmoeting was er die laatste zegen. En ook de troost van dat laatste gebed samen. Dat heet genade die ons voor altijd verbindt, door de dood heen.