Palmpasen vieren met kinderen

Met een palmpaasstok heb je de hele Goede Week in handen.
Zo kun je een palmpaasstok maken, en terwijl er geknutseld wordt samen de betekenis van de verschillende symbolen doornemen.

Wat heb je nodig

Houten kruis van 2 latten of rechte takken van 40 en 60 à 70 cm lang
touw of metaaldraad
Buxustakjes
Stroken gekleurd crêpepapier
Plakband
Rozijnen of krenten
Draad en naald
Pinda’s in de dop
Citroen, mandarijn of sinaasappel
Een ei (echt of chocolade)
Broodhaantje

Stok maken

Fixeer het kruispunt van de takken of latten met touw of metaaldraad.
Dit werkje kunt u het beste vooraf doen.

Omwikkel het kruis met crêpepapier. Rijg van dertig pinda’s een slinger. Rijg ook een ketting van de rozijnen of de krenten. Versier het kruis met de verschillende onderdelen. Zet het broodhaantje er tot slot bovenop.

De betekenis van de versiering

Het palmtakje doet ons denken aan de intocht in Jeruzalem (deze takjes liggen op palmzondag klaar bij de ingang van de kerk)

Het brood van het haantje: Jezus verdeelt brood bij het Laatste Avondmaal (Witte Donderdag)
De haan herinnert ons aan de haan die kraaide nadat Petrus drie keer had gezegd dat hij Jezus niet kende (Goede Vrijdag)
Het kruis doet ons denken aan het kruis waaraan Jezus stierf (Goede Vrijdag)

De eieren zijn het symbool van de steen die voor het graf werd weggerold en zijn teken van nieuw leven (Paaszondag)

Slingers met ronde vormen die symbool staan voor de kringloop van het leven
(geboren worden / sterven / opstaan na de dood)
Een slinger met 12 ongepelde pinda’s als symbool voor de twaalf apostelen
30 rozijntjes aan een slinger als symbool voor de 30 muntstukken die Judas betaald kreeg voor het verraden van Jezus

Versiering met gele strikken of bloemen als symbool voor de lente, hoop en vertrouwen in wat komt
Mandarijntjes of kleine sinaasappels als symbool voor de spons met water en azijn die Jezus te drinken kreeg toen Hij aan het kruis hing
Lekkere snoepjes om te vieren dat het feest is: Jezus staat op uit de dood

Wat doe je met de stok?

Volgens oud gebruik maak je je stok niet om zelf te houden, maar om weg te geven aan iemand die wel een opkikkertje kan gebruiken. Vanuit kerken of schoolklassen wordt daarom vaak een bezoek gebracht aan seniorenflats in de buurt, nadat eerst samen een optocht met de stokken is gelopen. Niet voor alle kinderen is dit een gemakkelijke opgaaf.

Kijk ook eens met uw (klein)kinderen naar het filmpje van Kleine Uil wordt wijs: Droevig en vrolijk

6e zondag van de veertigdagentijd jaar A – Palmzondag: Waar leef je voor, waar ligt je schat?

Schriftlezingen: Matteüs 21,1-11 (Palmliturgie); Jesaja 50,4-7; Filippenzen 2,6-11; Matteüs 26,14-27, 66 of 27,11-54

Wanneer zul je gelukkig zijn?
Een centrale vraag in ons leven blijft: Waar leef je voor? Het is een vraag die je niet één keer kunt stellen, zo van: wat kies ik voor levensweg? Waar ga ik voor? Maar een vraag die iedere keer opnieuw op ons afkomt, bij alles wat we doen. Waar leef ik voor? Als we als het ware gevangen zijn in onze eigen zorgen en belangen, afgesloten van anderen, afgesloten van God en dus steeds bezig met onszelf, dan worden we uiteindelijk bitter en ontevreden. Wij denken vaak: Als ik dat heb en dat en als mijn leven zus en zo gaat, dán zal ik gelukkig zijn. Als duizend voorwaarden vervuld zijn, is mijn leven fijn en mooi. Maar in feite slaat dat nergens op. Hoeveel steenrijke mensen zijn niet doodongelukkig? Een superrijke bankier in het Gooi vermoordde zijn vrouw, zijn dochter en zichzelf. Hij had alles, maar geen vreugde en geen doel.

De vreugde van de arme
Paus Franciscus zegt in zijn Exhortatie Evangelii Gaudium, dat hij de mooiste en meest echte vreugde heeft gevonden bij arme mensen. “Zalig de armen van geest, aan hen behoort het rijk der hemelen”. Natuurlijk kunnen we begrijpen dat mensen – wij ook! – het soms moeilijk hebben dat er pijn is of verdriet of dat iemand zich eenzaam voelt, maar zelfs dan kan er een onderstroom van geloof en vertrouwen zijn, die voortkomt uit onze ontmoeting met Jezus Christus.

Waar ligt de bron van ons geluk?
De bron van ons geluk ligt niet in bepaalde omstandigheden. De bron van onze vreugde moeten we ergens anders vinden, niet in wat we hebben, niet in wat we kunnen, niet in hoe ons leven loopt (al kan dat allemaal zeker een bijdrage zijn aan ons geluk). We kunnen ook ons geluk niet vinden in ons zelf, zo’n stabiele factor zijn we niet, ons leven en ons gevoel gaan op en neer. We moeten juist uitbreken, de gevangenis van ons eigen “ik” verlaten om ons geluk in de ontmoeting te vinden: de ontmoeting met God, met Jezus Christus en met onze naaste. Wees niet “vol van jezelf”, trek het geluk niet naar jezelf toe, dan word je juist ongelukkig, maar gééf, door te geven worden we rijk.

De weg van Jezus
Jezus Christus, onze Heer en Verlosser laat ons dit als weg zien, het komt tot uiting in de lezingen van Palmzondag. De ene keer wordt Hij toegejuicht, door menigten mensen met palmtakken in de hand. Aan het begin van de Eucharistieviering wordt dat op deze dag uitgebeeld. Een volgende keer klinkt het “Kruisig Hem”. Niemand steekt een hand uit. Hoe houdt Jezus dit vol? Hij blijft zichzelf en bidt. De woorden “Mijn God, mijn God, waarom hebt ge mij verlaten”, die Jezus bidt, zijn de beginwoorden van een psalm (22). De toejuichingen betrekt Hij niet op zichzelf, Hij gaat er niet van zweven. Hij komt de stad binnen op een ezeltje, zonder vertoon. En die bespotting en die pesterijen, de marteling en de kruisdood, ook die betrekt hij niet te zeer op zichzelf. Zijn aandacht blijft naar anderen uitgaan. Hij klaagt niet hoe slecht Hij het heeft en hoe erg het is dat Hem dit overkomt, nee: Hij maakt zich arm, Hij doet dit voor ons, om ons te verlossen uit de zonde en uit het cirkelen om onszelf.

De economie van het geven
We zijn gelukkig niet als we veel hebben maar als we weinig nodig hebben om gelukkig te kunnen zijn, als we veel kunnen geven en voor anderen beschikbaar zijn. Wat maakt ons rijk? Paus Franciscus vroeg het zo aan Vlaamse jongeren die hem ooit kwamen interviewen: “Waar ligt je schat? Het is een vraag die ieder van jullie voor jezelf moet beantwoorden”. Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn. Ik hoop dat jouw antwoord is: mijn schat ligt niet bij de economie van het geld, bij het naar mij toetrekken en opstapelen van schatten, maar bij de economie van het heil, van de liefde, de ontmoeting, de economie van het geven. Het goede dat je doet, geeft de beste rente en de grootste winst.

Onze roeping is: geven
Hoe kun je je geven? Het antwoord op die vraag is jouw roeping en het kan dus niet anders dan een persoonlijk antwoord zijn. Roeping heeft altijd met ‘geven’ te maken, met armoede van geest om werkelijk rijk te kunnen zijn. Niemand kan Jezus volgen zonder – tenminste in zekere zin – los te laten wat hij bezit. Palmzondag nodigt uit om in die geest het lijden, sterven en verrijzen van Jezus dankbaar te vieren, omdat Hij dit deed voor ons en ons de weg van de liefde wees.

† Jan Hendriks

Afbeelding: Pietro Lorenzetti, Assisi-fresco, Intocht in Jerusalem

In de voetsporen van Hildegard von Bingen

Wandelen heeft voor veel mensen iets spiritueels. Op het pelgrimspad “Hildegard von Bingen” kunnen wandelaars het leven en werk van Hildegard volgen langs de afwisselende en spannende 137 kilometer lange route langs belangrijke momenten in het leven van de heilige Hildegard. Onderweg kunnen ze via plaquettes op prominente plaatsen meer te weten komen over haar werk.

De fascinatie voor het leven en werk van Hildegard von Bingen is nog steeds groot. De abdis, dichter, theoloog, natuuronderzoeker en medicijndokter woonde haar hele leven in de Nahe.

Begeef u op de “Hildegard von Bingen-bedevaartsweg” en wandel in de voetsporen van de heiligen door het land van Hildegard, langs verschillende stations in het leven van wat waarschijnlijk de beroemdste persoonlijkheid van de middeleeuwen is.

In het Nahegebied heeft de heilige Hildegard von Bingen op veel plaatsen haar sporen nagelaten. Haar spirituele werk heeft tot op de dag van vandaag impact. Hildegard was thuis in de Nahe-regio lang voordat ze een nieuw klooster stichtte in Bingen.

Het pelgrimspad begint in Idar Oberstein en loopt van Niederhosenbach, de vermoedelijke geboorteplaats van Hildegard, via de kloosterruïne Disibodenberg, waar Hildegard de eerste 40 jaar van haar leven doorbracht, naar Sponheim, waar ze haar jeugd doorbracht, en verder naar Bingen aan de Rijn.

Men denkt dat de gewelfde kelder van Ruppertsberg de laatste plaats is waar Hildegard von Bingen werkte. Het klooster Ruppertsberg, gesticht in 1150, werd in de middeleeuwen door de Zweden verwoest. Het pelgrimspad leidt naar de bedevaartskerk St. Hildegard in Rüdesheim Eibingen, waar het heiligdom Hildegard wordt bewaard. De route eindigt bij de huidige benedictijnenabdij van Saint Hildegard.

Meer informatie over de route, overnachtingsmogelijkheden, en over Hildegard von Bingen: kijk hier.

Thomas Quartier – Buffet en rozenkrans

Dick Maes Broekema maakte een aantal korte films met Thomas Quartier, waarin hij vertelt over en voorleest uit zijn laatste boek Buffet en rozenkrans.

Het verhaal begint op de verjaardag van Quartiers moeder in augustus. Daar begon het verhaal van het afscheid van zijn moeder. De weken en maanden die volgden waren, zo zegt hij, de meest intense weken van zijn leven tot nu toe.

In deze aflevering vertelt Thomas Quartier over het hoe en waarom van het boek. In volgende afleveringen leest hij er uit voor.

Foto: Rogier Veldman, in Klooster! 22 blz.14