Aswoensdag – Een oefening om los te komen

Schriftlezingen: Joël 2,12-18; 2 Korintiërs 5,20-6,2; en Matteüs 6,1-6+16-18

Onbegrepen?
Wij, mensen, kunnen heel erg lijden onder wat andere mensen van ons denken en wat ze over ons zeggen, vooral natuurlijk als het niet juist is, als we het als een onrechtvaardig oordeel ervaren. Soms voelen we ons dan heel alleen staan, onbegrepen. Het is heel natuurlijk en begrijpelijk dat dit ons pijn doet.

De waarde van moeilijke ervaringen
Toch kan zo’n ervaring – die iedereen weleens mee maakt – ook zijn goede kanten hebben, zoals iedere zeer persoonlijke, diepingrijpende ervaring – hoe pijnlijk die ook is – toch zijn goede kanten kan hebben. Zo’n ervaring haalt ons als het ware uit de massa, uit de groep; We krijgen persoonlijk iets te verwerken en hoe veel pijn het ook doet, als we proberen eraan te werken om ermee om te gaan, het goed op te nemen en het een plaats te geven, dan vormt ons dat enorm als persoon en juist die menselijke vorming die ons is overkomen door een moeilijke periode, zal rijke vrucht gaan dragen in heel het verdere leven. We gaan de dingen anders bekijken, we worden meer mens en minder – als ik dat zo mag zeggen – kuddedier.

Wees vrij
Om bij het voorbeeld te blijven dat er over je gekletst wordt: in sommige huizen vind je de spreuk: “Wat je ook doet, gekletst wordt er toch”. De gedachte is duidelijk: de bewoners houden zichzelf en anderen voor dat je het beste gewoon jezelf kunt zijn en je niets aantrekken van wat mensen zullen zeggen, ervan vinden, hoe je overkomt.

Ga maar de weg die je moet gaan, trek je niet zoveel van andere mensen aan. Streef ernaar een vrij mens te worden. Natuurlijk kan het ook gebeuren dat mensen die vinden dat ze onrechtvaardig worden beoordeeld of besproken, in haat en wraakzucht blijven hangen; dan ben je geen vrij mens, maar een gevangene van je eigen gevoelens en van de behoefte aan erkenning van ons eigen ik. Het is goed ernaar te streven daarvan meer vrij te worden.

De veertigdagentijd
De veertigdaagse vastentijd wil daarbij helpen. Het is een oefening om los te komen van onszelf en van de gerichtheid op onszelf, van de  materie en van materiële behoeften, van het oordeel van mensen, van de angst om boven de middelmaat uit te steken. Het evangelie wijst ons daartoe de weg: het nodigt ons uit om in de veertigdagentijd goede dingen te volbrengen: gerechtigheid te doen, armen te helpen, te bidden en te vasten, dus ons iets te ontzeggen op het gebied van eten en drinken.

We worden daarbij gewaarschuwd: doe het niet voor het oog van de mensen, doe het voor je hemelse Vader. We hoeven niet op te vallen, maar het zou goed zijn als we vrijere mensen werden, vrijer om het goede te doen en daar niet van weerhouden te worden door wat andere mensen zeggen, of door ons eigen ik dat zoveel voor zichzelf nodig heeft.

Alles is vergankelijk, ook ons eigen leven, stof en as. Het askruisje dat we op Aswoensdag ontvangen zal voor ons daarvan een teken zijn. Het is een teken ook van onze gezindheid om ons in de komende veertigdagentijd te bezinnen op het wezenlijke, ons meer vrij te maken van wat niet zo belangrijk is, maar waar we vaak teveel belang aan hechten. Zo zullen we het paasfeest kunnen vieren als feest van nieuw leven.

† Jan Hendriks

Afbeelding: Grzegorz Krupa via Pixabay

Vier keer per jaar een nieuwe, rijk gevulde Klooster! om even mee op adem te komen.
Nu voor maar € 45!