Vandaag gedenken wij onze overleden geliefden. Gedenken is troostend. Het is alsof je even stil staat om terug te denken aan de tijd toen je nog samen was. Om daarna je geliefde opnieuw uit handen te geven aan de Eeuwige, en zelf nieuwe moed te putten om verder te gaan.

Mensen die tijd vragen
om te kunnen rouwen
ontvang Ik, God, altijd
met open armen.

Ik weet dat hun medemensen
vaak vinden
dat ze al genoeg tijd kregen.
Ik denk daar anders over.

Tijd van rouwen is
de tijd die nodig is
om je netten te herstellen.
Zolang je daar niet mee klaar bent,
glipt alle leven er doorheen.

Het herstellen van verbondenheid
na het afscheid door de dood,
is een werk van geduld.
Wees maar gerust, van mij, God,
krijg je daarvoor alle tijd.

Erik Galle, Ik blijf aan je denken