Abt Bernardus Peeters over de coronacrisis, de klimaatcrisis en hoe verder

“Ik geloof niet in een ‘stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw’ waarbij ik ondertussen alles doe waar ik zelf zin in heb.” Broeder Bernardus, abt van abdij Koningshoeven en voorzitter van de KNR stelt dit in een interview dat onlangs in het blad ‘Volzin’ en gedeeltelijk op de site van de KNR verscheen. Volgens hem zijn we de coronacrisis nog lang niet te boven. Niet zolang we een kritische zelfreflectie uit de weg gaan.

Naast abt van de trappistenabdij is hij ook hoofd van bierbrouwerij en miljoenenonderneming La Trappe. Duurzaamheid was al ver voor de crisis een van de belangrijkste speerpunten. Zo heeft hij kort geleden als eerste in Nederland een biologische waterzuiveringsinstallatie laten installeren op het terrein van de brouwerij. Ook is er het plan om in 2025 als klooster geheel zelfvoorzienend te zijn. De crisis heeft hem alleen maar bevestigd in de noodzaak handen en voeten te geven aan een duurzamere manier van leven en werken.

Klimaatcrisis als grootste uitdaging
Dom Bernardus: “Als religieuzen zijn wij altijd geroepen naar de marges van de samenleving. Alle crisissen waren uitdagingen om noden op te pakken. Op die manier hebben religieuzen zich in de geschiedenis bijvoorbeeld hard gemaakt voor betere gezondheidszorg voor zieken. De crisis van nu rondom het klimaat en het milieu zie ik voor ons vandaag als de grootste uitdaging om iets mee te doen. Wereldwijd nemen religieuzen dan ook deze uitdaging op zich, ondersteund door Paus Franciscus met zijn groene encycliek Laudato Si’. Concreet doet de coronacrisis ons op Koningshoeven nadenken over de lokale herkomst van onze goederen. We zijn er al mee bezig om alles wat wij gebruiken zo dicht mogelijk bij ons in de buurt vandaan te halen, in het groot bijvoorbeeld onze granen die we gebruiken voor ons bier of de melk voor onze kaas. Ook in het klein, door bijvoorbeeld onze eigen groenten te kweken. De crisis bevestigt mij in de noodzaak van het zoeken naar een circulaire economie waarbij het principe van zelfvoorzienend leven en werken steeds meer op de voorgrond komt.”

Kritische vragen durven stellen
Ook de abdij zelf werd getroffen door het virus, een zijn medebroeders overleed en enkele anderen werden ziek. Voor dom Bernardus staat de coronacrisis niet los van hoe wij als mensen omgaan met de aarde. “Alles heeft met alles te maken, een crisis staat nooit op zichzelf. We moeten eerlijk zijn dat, waar dat virus ook vandaan komt, het iets te maken heeft met onze levensstijl. Onze huidige omgang met de schepping is er een van uitbuiting om onze zucht naar alsmaar meer te bevredigen, en dat heeft grote negatieve gevolgen. Ik zie deze crisis als een van die gevolgen. Het stelt ons allerlei vragen waar we serieus over na moeten denken, zoals: waarom wordt Brabant zo hard getroffen, deze streek in het bijzonder? Wat is de link met de intensieve veehouderij in deze regio? We durven deze discussie eigenlijk niet aan, omdat het onze manier van leven in gevaar brengt. En: dat virus kan maar op één manier zo snel over de wereld gaan en dat is door onze grote mobiliteit. Daar profiteren we allemaal van, maar het heeft ook een keerzijde – die zie je nu. We moeten ons durven afvragen of die mobiliteit ons alles waard is. Iedereen is nu bezorgd of ze wel of niet op vakantie kunnen. Dan zakt mij de moed in de schoenen. Is dat echt het belangrijkste op dit moment, kunnen we niet een jaartje overslaan?”

Met minder tevreden zijn
Toch is abt Bernardus niet geheel pessimistisch, maar we moeten wel als samenleving een willen leren van deze coronacrisis. “Op dit moment zie ik God juist in het lijden van de wereld, in de zoektocht naar hoe we samen onze verantwoordelijkheid kunnen dragen voor de aarde. Maar hoe onze schepping ook zucht en kreunt, ik heb hoop dat met de juiste zorg de aarde weer opnieuw tot bloei kan komen. Ik denk dat er veel valt te leren van deze crisis. Bijvoorbeeld om met minder tevreden te zijn.”  Dat is niet altijd makkelijk, stelt hij: “Maar het minder omarmen gaat niet vanzelf, veel mensen hebben hun identiteit gebouwd rond dat ‘meer’. Dus het is een moeilijke transitie, maar wel een die keihard nodig is. Crisis gaat gepaard met pijn, dat moeten we gaan accepteren. Ik denk wel dat de pijn dragelijker wordt op het moment dat we die sámen ondergaan.”

Lees verder op: www.volzin.nl 

 

Vier keer per jaar een nieuwe, rijk gevulde Klooster! om even mee op adem te komen.
Nu voor maar € 45!