3e Zondag van de Advent jaar B – De verleiding weerstaan
Schriftlezingen: Jesaja 61,1-2a+10-11; 1 Tessalonicenzen 5,16-24 en Johannes 1,6-8+19-28
Bijna!
Op deze derde zondag van de Advent, vieren we dat de komst van de Heer al dichtbij komt. We vieren Zijn komst in deze wereld op het kerstfeest, Hij is er dus bijna! De vreugde om die komst staat vandaag centraal: het is zondag Gaudete (“Verheugt U”).
Doorverwijzen
De grote figuur van deze dag is Johannes de Doper die zichzelf noemt: De stem, de stem van degene die de Heer aankondigt. Johannes wijst niet naar zichzelf, de reden van zijn leven, de reden waarom hij bestaat is naar Jezus te verwijzen.
Concreet en eenvoudig
Tot de mooiste herinneringen uit mijn jeugd behoren de keren dat mijn vader ’s avonds naast mijn bed kwam zitten om mij een verhaaltje te vertellen. Dat deed hij niet vaak, hij was druk met zijn werk en met van alles en hij was ook niet zo’n verhalenverteller, maar misschien ook juist daarom vond ik het als kind heel speciaal als hij dat deed. Hij deed iets eenvoudigs, iets kleins – een verhaaltje vertellen aan een kind – om mij te plezieren en daaruit sprak liefde. Of hij het goed kon of niet was eigenlijk niet zo belangrijk. Zo is het met bijna alles in ons leven: wanneer we ons klein maken, eenvoudig, wanneer we dienstbaar zijn, er heel gewoon voor iemand zijn, laten we heel concreet liefde zien en die liefde schept een onvergetelijke band.
De kleine dingen
Wat onthouden we? Wat maakt een blijvende indruk op ons? Wat heeft invloed op ons leven? Het zijn vaak niet de grote zaken die voor de buitenwereld belangrijk leken, maar de kleine dingen, waaruit liefde bleek of juist het gebrek eraan. Een kind dat liefdeloos behandeld is, kan daar een leven lang last van houden, zelfs al leek het feit niet eens zo groot.
De band van de liefde
Meer dan de grote gebeurtenissen is het de liefde die de wereld verandert. En God kan alleen in ons hart zijn, als daar liefde is, want God is liefde. Ik weet van een gezin waarin de moeder kwam te overlijden – de kinderen waren nog klein –; het gezin is er sterk uit te voorschijn gekomen, doordat ze – juist door dat gebeuren misschien – heel hecht verbonden werden met elkaar. Er kwam door dat overlijden iets ‘serieus’ in de sfeer van dat gezin, want ze misten allemaal de moeder – maar dat serieuze was niet eens zo slecht; ik denk dat het bijvoorbeeld hielp om het geloof te bewaren en een mooie, hechte band met elkaar te hebben.
De grootheid van eenvoudig dienstbaar zijn
Wanneer we iets voor iemand over hebben, in feite onszelf klein maken in dienstbaarheid, en er zijn voor een ander, zijn we heel groot, omdat ons leven betekenis krijgt door de liefde en we zo de wereld veranderen. Zo zou Jezus eens over Johannes de Doper zeggen dat er niemand groter was dan hij onder wie uit vrouwen zijn geboren. Daarmee bedoelde Jezus te zeggen dat Johannes de Doper een groot man was. Mensen keken tegen Johannes op, iedereen trok uit om zich door hem te laten dopen en ze kwamen hem vragen of hij niet de Messias was. Maar de kleinste in het rijk der hemelen was groter dan Johannes, had Jezus eraan toegevoegd. Dat betekende dat de ware grootheid van Johannes was dat hij nederig en bescheiden, klein en dienstbaar was, dat hij de schijnwerpers niet op zijn eigen ego richtte maar op de Christus die moest komen. Hij leefde voor een ander, zijn leven was dienen.
Ik of die ander?
De mensen vragen of hij het niet is, die Messias, die komen moest. Hij heeft de kans zijn eigen ster te laten stralen, eer en roem te vergaren, zichzelf op het podium te hijsen, maar hij doet het niet. Dit is een verleiding die wij mensen vaak maar moeilijk kunnen weerstaan. Als mensen de keuze hebben tussen iets te doen waardoor zij zelf rijker worden, carrière kunnen maken en geëerd kunnen worden of in het verborgene iets goeds doen voor God of Maria of voor een naaste, een zieke, oudere, arme of zo…, dan zullen de meeste mensen het eerste kiezen. Ze gaan voor rijkdom, carrière en macht. En toch maakt dat laatste, het goede in stilte gedaan, de dienstbaarheid met nederigheid en liefde, de wereld wél mooier en het eerste meestal niet. Wat maken mensen veel kapot door te kiezen voor hun eigen gelijk, hun eigen eer, hun eigen voordeel, door niet over iets heen te stappen omdat de eigen eer is aangetast, terwijl wie gevend leeft de wereld zo veel mooier maakt.
Het kind
Bijna is het zover: we gaan het kerstfeest vieren: God komt midden onder ons in de gestalte van een weerloos kind; en als we naar Hem kijken, weerloos liggend in een stal dan weten we eigenlijk gelijk welke weg we door dit leven mogen gaan in het voetspoor van Jezus… Ik zou maar volgen wat er aan moois in je hart komt als je dat kleine Kind zo weerloos ziet.
† Jan Hendriks
Vier keer per jaar een nieuwe, rijk gevulde Klooster! om even mee op adem te komen.
Nu voor maar € 45!