2e zondag van de veertigdagentijd – Trek weg uit je land
Schriftlezingen: Genesis 12,1-4a; 2 Timoteüs 1,8b-10 en Matteüs 17,1-9
Zovelen trekken weg uit hun land…
“Trek weg uit je land”, kreeg Abraham te horen en hij moest dus alles verlaten om heel ergens anders een nieuw bestaan op te bouwen. Ook in onze tijd komt dat veel voor; sommige mensen willen zelf graag heel ergens anders een nieuw leven beginnen; zo solliciteerde iemand uit Noord Holland naar een baan in de Stille Zuidzee. Veel mensen gaan op weg gedwongen door omstandigheden van oorlog, honger en nood: er trekken vele tientallen miljoenen vluchtelingen over de aarde. Ik hoop dat zij allen goed terecht komen en zegen zullen ontvangen, zoals Abraham. Maar hoe het hun ook moge vergaan: zij nemen hun eigen achtergrond en ervaringen mee en komen in een land waar alles nieuw is, alles anders: taal, cultuur, klimaat en heel de sfeer.
Zij trokken weg, een berg op…
De leerlingen werden halverwege hun tocht door het land, door Jezus uitgenodigd om weg te trekken uit de hun zo bekende omgeving: zij verlaten die alledaagse werkelijkheid en gaan de berg op; ze zoeken daar afzondering en stilte, weg van het gewone bestaan met alle dagelijkse zorgen. Op de berg mogen ze iets van de hemel ervaren. Door de stralende gedaanteverandering van Jezus. De leerlingen zien Jezus met nieuwe ogen, zij zien Mozes en Elia en zij horen de woorden die ze ook al bij de doop van Jezus hadden gehoord: “Dit is mijn Zoon, de Welbeminde, in wie ik mijn behagen heb gesteld”.
Ruimte ontstaat door weg te trekken
“Trek weg…”
Als we wegtrekken komt er ruimte voor een nieuwe ervaring.
Een gehuwde man ging zich langzamerhand steeds meer ergeren aan allerlei gewoontes en manieren van zijn vrouw; dat ging in zijn gevoel tamelijk overheersen. Toen moest hij een paar dagen op reis voor de zaak. Het ritme was ontspannen, er was tijd over, de omgeving was mooi en hij miste haar. Daar kwam vooral weer boven: “Ik houd van haar”.
Soms worden mensen ineens door het leven uit hun eigen, gewone en veilige bestaan weggerukt: Zo was bij goede mensen het geloof wat weggeëbd, het speelde bijna geen rol meer, dat was heel geleidelijk gegaan. Toen werd zij ziek, een onzekere periode. Alles was mogelijk. Op dat moment kwam sterk naar voren wat belangrijk is in het leven: de liefde, het geloof, het vertrouwen, de diep menselijke waarden.
Trek weg!
We hebben misschien zelf de ervaring hoe veel goed een vakantie kan doen: er uit zijn en tot rust komen! En we hebben de ervaring dat we vaak afstand moeten nemen van onze gevoelens als we ergens flink door zijn geraakt; er even uit gaan kan dan helpen. Wie boos is moet tot tien tellen, of nog wat verder; wie ergens emotioneel over is, kan beter eens met een wijs iemand erover praten; als we vast zitten in stress en drukte moeten we alles eerst eens laten rusten.
Kortom: eruit gaan, weg trekken kan helpen om met andere ogen te kijken. Problemen met relaties, werk, gezondheid, zorgen: we zitten er soms te diep in en krijgen dan een kokervisie.
Trek weg uit de sleur
“Trek weg uit je land”. Dat woord geldt dus in zekere zin net zo goed voor ons allemaal. Het hoeft geen buitenland te zijn, waar we naar toe gaan; een situatie die vrijheid schept en innerlijke ruimte geeft ook om een woord van God te horen, is dan al genoeg.
Dit geldt ook voor ons geloof; als alles altijd heel gewoontjes verder gaat, komen sleur en gewoonte, een zekere saaiheid om de hoek kijken. Het vuur dooft langzaam uit. Dan hebben we de neiging om dat maar zo verder te laten gaan maar we hebben dan juist behoeft aan een nieuwe impuls. De veertigdagentijd is een periode die ons daartoe uitnodigt. “Trek weg uit je land”, uit de sleur van het bestaan, op zoek naar nieuwe ervaringen, nieuwe inspiratie. Ga geestelijk met Petrus, Jakobus en Johannes de berg op om alleen te zijn met de Heer.
† Jan Hendriks
Foto: StockSnap via Pixabay
Vier keer per jaar een nieuwe, rijk gevulde Klooster! om even mee op adem te komen.
Nu voor maar € 45!