Johannes: een teken van tegenspraak
In deze adventstijd ontmoeten we Johannes de Doper die de bevolking voorbereidt op de komst van de Messias, de geboorte van Jezus Christus
en die oproept tot bekering. Het is niet gemakkelijk om zoiets te doen. Hoe moeilijk vinden we het vaak al niet om iemand ergens op te wijzen, een persoon te corrigeren, iets te zeggen, wat op een aanmerking kan lijken. Johannes moest dat volop doen en nota bene moest hij de personen die in aanzien stonden – de Farizeeën en de Sadduceeën – mensen die in tel waren, aanspreken op hun gedrag. Zo was Johannes een teken van tegenspraak. Johannes wordt ons als voorbeeld voorgespiegeld in deze Adventstijd, waarin wij allemaal worden uitgenodigd om de komst van Jezus te verwachten en de weg voor de Heer gereed te maken, zodat Hij goed en vlot bij ons kan komen.

Een tegendraadse boodschap
Een bisschop, een priester, een diaken
en eigenlijk iedere gelovige
moet doen als Johannes.
Hij moet de weg bereiden
zodat God bij de mensen kan komen
en de mensen naar God kunnen gaan.
Hij moet eerlijk zijn,
kan niet alleen zeggen
wat de mensen prettig vinden
en fijn om te horen;
hij moet de tegendraadse boodschap
van het evangelie verkondigen.
Hij kan niet met elke mode meegaan,
niet meewaaien met elke wind.
Zijn norm en zijn leidraad
is Jezus Christus
en niet wat de mensen zeggen
of de heersende opvatting
van een bepaalde tijd.

Één leidraad
Dat geldt dus in zekere zin
voor iedere christen, voor ons allemaal;
want al zijn we niet allemaal geroepen
om de boodschap van de preekstoel te verkondigen,
we zijn wel allemaal geroepen
om die boodschap te leven,
om het evangelie en Jezus Christus
onze leidraad te laten zijn
en niet met alle winden mee te waaien;
de wind waar wij met mee willen waaien
is de heilige Geest,
die – zoals de eerste lezing van deze zondag zegt –
wijsheid geeft en verstand,
raad en heldenmoed,
liefde en ontzag voor God.
Die gaven hebben we allemaal hard nodig!

† Jan Hendriks