29e Zondag door het jaar C – Elkaar dragen in gebed

Schriftlezingen: Exodus 17,8-13; 2 Timoteüs 3,14-4,2 en Lucas 18,1-8

Missionarissen
De ouderen onder ons kunnen het zich nog herinneren: aan het begin van de jaren zestig werkten vele missionarissen uit Nederland in alle delen van de wereld. Zo’n tienduizend waren dat er toen. Zij gingen naar verre oorden; vanuit een sterk geloof, gaven zij het evangelie door en leefden dat voor en ze hebben in tal van landen veel betekend op het gebied van scholing, gezondheidszorg, landbouw en infrastructuur. Het was niet om rijk te worden, – zoals dat voor de koloniale handelaren gold –, maar zij gingen om vanuit hun geloof iets goeds te kunnen doen voor meestal arme medemensen.

Krimp
Het aantal missionarissen dat vanuit ons land in ontwikkelingslanden werkt, is nu zeer veel minder geworden, het zijn er maar een paar. Daarentegen zijn er missionarissen naar ons eigen land gekomen, niet zozeer omdat wij materiële hulp nodig hebben maar omdat het geloof en het aantal van degenen die dat geloof doorgeven, sterk verminderd is. We zitten als Kerk in een periode van krimp, want de maatschappij en de gedachten van mensen zijn anders geworden. Waar geld en rijkdom binnen komen, schrompelt het geloof ineen; bij rijkdom zijn mensen geïnteresseerd in materiële zaken en misschien soms in een vagere spiritualiteit, maar niet in een heel concrete Persoon, zoals Jezus is, die ons het goede leven voorhoudt en vóór-leeft. Dus, ook na tweeduizend jaar is de keuze: wie wil je dienen God of de mammon?

Bidden
Jezus leert Zijn leerlingen vandaag dat als je God wilt dienen het nodig is te blijven bidden. Bidden is contact met God, het is een band met God en Die blijft onder ons gebed niet onbewogen, dat wil zeggen dat God ons aanhoort met liefde en barmhartigheid. Dat nood leert bidden, leren ons de onderzoeken: mensen die een rampzalige situatie hebben meegemaakt gaan meer aandacht aan hun geloof besteden, veel meer dan ze deden toen alles nog goed ging.

Rijkdom
In een rijke samenleving, waar niet veel nood wordt gevoeld, waar we ons de vergankelijkheid en betrekkelijkheid van het leven niet zo bewust zijn, is het moeilijker het geloof te bewaren. Zo merken veel gelovige mensen dat ze er niet in slagen het geloof door te geven aan nieuwe generaties. Hoe kunnen we getuigen van de rijkdom en de vervulling die het geloof ons biedt?

Een kern
“Zal de mensenzoon bij zijn komst het geloof op aarde vinden?” Dat is een vraag die wij ook kunnen stellen: waar gaat het naar toe? Hoe zal de toekomst zijn? Zal er nog geloof zijn onder de mensen? Gelukkig zijn er ook nu jonge mensen die met vuur en bezieling hun katholieke geloof beleven. Ze zijn vaak geïnspireerd door wereldjongerendagen, een beweging, een geloofsgroep of een bedevaart. Het is belangrijk dat gelovige jonge mensen op zoek gaan om elkaar te vinden. Dan stimuleren en helpen ze elkaar om tegen de stroom in te gaan, hun geloof te verdiepen, nieuwe ervaringen te zoeken die inspireren en op die weg van Jezus verder te gaan! Ook nu is er een kern, al is die misschien klein van mensen die bewust met geloof en verdieping bezig zijn.

Opgeheven armen
Het verhaal over Mozes van de eerste lezing kan ons inspireren. Mozes bidt voor zijn volk, met opgeheven handen. Zolang hij bidt, gaat het goed met zijn volk, maar als Mozes moe geworden, stopt, vergaan de Israëlieten in de strijd, totdat Mozes zich door anderen laat ondersteunen. Zo is het ook met ons: als we ervaren alleen te staan in het geloof, als anderen ons geloof niet delen, kan bij ons de neiging komen om het erbij te laten zitten en zelf ontmoedigd te raken. Ook Mozes liet zijn armen weleens zakken.

Elkander dragend…
Toch is het nodig dat we blijven bidden, onze armen geheven houden, voor jong en oud, niet alleen om materiële dingen, maar ook dat zij en wij het geloof zullen bewaren, missionair zullen zijn, vanuit een band met God en met Maria, onze moeder zullen kunnen leven. Mooi is het als we elkaar in geloof en gebed ondersteunen zoals Aäron en Chur dat deden bij Mozes door diens armen te ondersteunen: de steun van anderen is een grote hulp. Wat jammer als een echtpaar, gelovig en kerkbetrokken, niet met elkaar bidt…. Het is iets moois, dat we kunnen delen, Laten we elkaar geestelijk helpen en steunen in het geloof!

† Jan Hendriks

Afbeelding: Madison via Pixabay

Vier keer per jaar een nieuwe, rijk gevulde Klooster! om even mee op adem te komen.
Nu voor maar € 45!