Schriftlezingen: Jesaja 25,6-10a; Filippenzen 4,12-14+19-20 en Matteüs 22,1-10

‘Die slaven gingen naar de wegen en brachten iedereen mee die ze tegenkwamen, slechten en goeden; en de bruiloftszaal liep vol met gasten.’ (Matteüs 22,10)

Ja, zo staat het er: ‘slechten en goeden’. De dienaren van de koning die er op uittrokken om de feestzaal vol te krijgen, brachten iedereen mee die ze maar konden vinden, slechten en goeden. In het koninkrijk van God is iedereen welkom. Hoe streng zijn daarmee vergeleken de regels van onze kerk voor de toelating tot de communie. En dat terwijl de communie volgens de leer van dezelfde kerk toch een voorproefje geeft van het koninkrijk Gods.

Niet alle pastores passen de regels van de kerk overigens even strikt toe, maar sommige ervaringen zijn bitter. Ik denk aan een vrouw die door haar man in de steek was gelaten en die haar zoontje alleen opvoedde, tot ze iemand ontmoette met wie ze verder ging, maar met wie ze niet kerkelijk kon trouwen. Haar zoontje mocht in de kerstnacht in de kerk een solo zingen. Het was een en al feest, tot de priester zei dat wie niet volgens de regels van de kerk leefde, een zegen kon krijgen, maar niet de communie.

Als je pleit voor minder strenge regels, wil je daarmee nog niet zeggen dat je met de heilige communie alle kanten op kunt. Wie te communie gaat staat ergens voor. Niet voor niets schrijft Paulus: ‘Iedereen moet zichzelf onderzoeken alvorens van het brood te eten en uit de beker te drinken!’ (1 Korintiërs 11,28). Maar Paulus zegt niet dat een priester of bisschop anderen onder de loep moet nemen, maar dat iedereen zichzelf moet onderzoeken. Immers, wie kan in andermans geweten kijken? Of zoals de paus vorig jaar zei: ‘Wie ben ik om te oordelen?’

De bisschop van Antwerpen dacht aan deze parabel van het bruiloftsmaal, toen hij onlangs opmerkte: ‘Als God alle mensen aan de tafel van het koninkrijk uitnodigt, moet dan ook de kerk niet ruimhartiger zijn waar het gaat om de toelating tot de heilige communie?’ De paus geeft in zijn brief over de vreugde van het evangelie de aanzet voor een antwoord: ‘De eucharistie is niet de hoofdprijs voor volmaakte mensen. Zij is juist voor de zwakken een krachtig geneesmiddel en voedsel voor onderweg…’

Jan Hulshof s.m.