28e Zondag door het jaar A – Ga naar de hoeken van de straten
Schriftlezingen: Jesaja 25,6-10a; Filippenzen 4,12-14+19-20 en Matteüs 22,1-10
Een knipoogje van God
Het kan ons zomaar overkomen: een woord, een ingeving, een ervaring waardoor je een nieuw inzicht krijgt, waardoor je Gods tegenwoordigheid ervaart, waardoor je misschien een nieuwe richting krijgt gewezen, waardoor je ineens mag merken dat je er toch niet alleen voor staat. Het zijn gebeurtenissen om niet te vergeten, om er met dankbaarheid aan terug te denken; het is belangrijk om zulke momenten af en toe eens terug te halen zodat we ons realiseren: toen werd ik geleid; ik ben niet alleen, er is Iemand die van mij houdt, Iemand die voor mij zorgt. Dat gaat tot over de grenzen van de dood heen. Het is belangrijk om dat terug te halen omdat er ook zoveel momenten zijn dat alles duister is, dat we met vragen zitten, misschien niet meer weten hoe het verder moet.
Een genade, zomaar
Natuurlijk die momenten zijn een gave, een cadeautje, een knipoogje van God. Wat kunnen wij eraan doen? Kunnen we die naar ons toetrekken, misschien? Vaak is het echt een genade die je overkomt. Het gebeurt ook nu, in onze dagen Zo hoorde ik van een man in Amsterdam, die zonder band met kerk en geloof een keer een kerk was binnen gelopen waar uitstelling was van het heilig Sacrament: de Hostie stond uitgesteld in een monstrans op het altaar, er waren wat kaarsen, er waren een paar biddende mensen. De man werd zomaar geraakt en meldde zich aan om catechese te krijgen, gedoopt en gevormd te worden. De Heer had hem uitgenodigd en die uitnodiging had hem diep geraakt en hij was opgestaan om een nieuwe weg te gaan.
Uitgenodigd en niet gekomen
Het evangelie van deze zondag biedt een parabel, een gelijkenis die Jezus vertelt. De koning geeft een bruiloftsfeest voor zijn zoon en stuurt zijn dienaren om de gasten uit te nodigen en daarna nog een keer om de genodigden te melden dat alles gereed was. Maar zij kwamen niet. U had al wel begrepen dat met die koning God zelf wordt aangeduid en die dienaars zijn de profeten en alle andere mannen en vrouwen Gods, die vóór Christus hadden opgeroepen tot bekering en openheid voor de Heer. En toen de tijd van het bruiloftsfeest, het nieuwe verbond van God met zijn volk, gekomen was, waren er dienaren uitgestuurd maar de genodigden wilden de boodschap niet aanvaarden, zij hebben die dienaren mishandeld en gedood. Zo werd Jezus Christus, dé dienaar Gods, gemarteld en aan het kruis gebracht. Toch gaat de parabel natuurlijk niet alleen maar over de mensen toen, over die hogepriesters en oudsten van het volk, die Schriftgeleerden en Farizeeën, die Jezus niet wilden aanvaarden. Nee, het gaat in feite over ons allemaal, dat wordt eigenlijk wel duidelijk wanneer we de smoesjes horen waarmee de uitnodiging wordt afgewimpeld: de genodigden zijn bezig met hun eigen dingen: hun akkers, hun zaken, dat neemt hen helemaal in beslag. Ze ervaren de boodschap van die dienaren zelfs als een inbreuk op hun eigen wereldje en de reacties zijn uiterst agressief.
Ruimte scheppen voor God
Dit is iets wat ons gemakkelijk kan overkomen, dat we zo druk zijn met onze eigen dingen, zo opgaan in eigen zorgen en problemen, in ons werk, in onze zaken, in van alles en nog wat, dat de boodschap van de dienaren Gods eigenlijk niet meer welkom is, dat de innerlijke openheid begint te ontbreken, de vrijheid en ruimte om Gods boodschap voor ons leven te horen en ervaren. Om te begrijpen wat God met je voor heeft, om te zien hoe Hij voor je zorgt en welke weg Hij je wijst, moeten we vrijheid scheppen en innerlijke ruimte, een afstand nemen van onze eigen beperkte mensenvisie en vooroordelen.
Onverwacht
In het evangelie is het zo dat de mensen van wie je zou verwachten dat ze op Jezus’ boodschap ingaan omdat het zeer gelovige, godsdienstige mensen zijn, dat heel vaak toch niet doen, terwijl andere mensen die veel verder staan en weinig of niets doen aan God of gebod, ineens blijken open te gaan voor de kracht van het Woord van de Heer. Je moet soms eerst meer afstand nemen, even weg – soms letterlijk – om je akker, je zaken, je zorgen, je werk, je gezin, je problemen niet de allesoverheersende hoofdplaats in te laten nemen, waardoor er niets meer bij kan en een nieuw geluid niet kan worden gehoord. Ook in de parabel van vandaag zijn het de onverwachte mensen – op de kruispunten van de wegen – die open staan en de uitnodiging aannemen om naar het bruiloftsfeest te gaan. Wij kunnen die mensen zijn.
† Jan Hendriks
Afbeelding: Hans via Pixabay
Vier keer per jaar een nieuwe, rijk gevulde Klooster! om even mee op adem te komen.
Nu voor maar € 45!